Inga (Pflanzengattung)

Inga

Inga edulis

Systematik
Rosiden
Eurosiden I
Ordnung:Schmetterlingsblütenartige (Fabales)
Familie:Hülsenfrüchtler (Fabaceae)
Unterfamilie:Mimosengewächse (Mimosoideae)
Gattung:Inga
Wissenschaftlicher Name
Inga
Mill.

Inga ist eine Pflanzengattung in der Unterfamilie der Mimosengewächse (Mimosoideae) innerhalb der Familie der Hülsenfrüchtler (Fabaceae). Die über 300 Arten gedeihen in der Neotropis.[1][2]

Beschreibung

Illustration von Inga fastuosa aus Fragmenta botanica, figuris coloratis illustrata, Tafel 10
Illustration aus Flore médicale des Antilles, ou, Traité des plantes usuelles, Tafel 316 von Inga edulis
Illustration von Inga edulis
Illustration von Inga bourgoni
Frucht (in Ecuador „Guaba“ genannt) von Inga brachyptera

Vegetative Merkmale

Bei Inga-Arten handelt es sich meist um mittelgroße bis große Bäume mit Wuchshöhen von bis zu 40 oder 45 Metern; nur fünf bis sechs Arten wachsen als kleine Bäume mit Wuchshöhen von nur 10 bis 15 Metern.[1]

Ihre Laubblätter sind paarig gefiedert mit zwei bis zahlreichen Paaren von Blattfiedern. Zwischen jedem Fiederblattpaar liegen entlang der Rhachis deutlich sichtbare Drüsen. Die Nebenblätter sind entweder klein und hinfällig oder deutlich größer und dauerhaft.[3]

Generative Merkmale

Die zwittrigen Blüten sind radiärsymmetrisch mit doppelter Blütenhülle. Die Kelchblätter sind an ihre Basis verwachsen. Die Kronblätter sind verwachsen. Es sind zahlreiche lange Staubblätter vorhanden (sie sind der auffälligste Bestandteil der Blüten). Es ist nur ein oberständiges Fruchtblatt vorhanden.[3]

Die Hülsenfrüchte sind flach, vierkantig oder annähernd zylindrisch bis zylindrisch, gerade bis gekrümmt oder spiralig eingedreht und ihre Oberfläche ledrig bis annähernd verholzt. Die Samen sind in weißes „Mark“ (Arillus) eingebettet.[3]

Systematik und Verbreitung

Taxonomie

Die Gattung Inga wurde 1754 durch Philip Miller in The Gardeners Dictionary... Abridged..., 4. Auflage, 2 aufgestellt.[4] Typusart ist Inga veraWilld.[4] Ein Homonym ist IngaScop., das 1777 in Introductio ad Historiam Naturalem 298 veröffentlicht wurde.[4]

Äußere Systematik

Die Gattung Inga gehört zur Tribus Ingeae in der Unterfamilie Caesalpinioideae innerhalb der Familie Fabaceae.[5]

Arten und ihre Verbreitung

Stamm und Borke von Inga alba
Zweig mit gefiederten Laubblättern und Blütenstand von Inga bullata
Laubblätter und Blütenstände von Inga capitata
Inga feuilleei
Blütenstand von Inga guadalupensis
Inga laurina
Inga pilosula
Zweig mit gefiederten Laubblättern und Hülsenfrucht von Inga rubiginosa
Inga rubiginosa
Inga sertulifera
Zweig mit Blütenstand von Inga suborbicularis
Offene Hülsenfrucht mit Samen von Inga suborbicularis
Zweig mit gefiederten Laubblättern und Blütenstand und Blüten mit den langen Staubblättern von Inga tenuis
Zweig mit Blütenständen von Inga thibaudiana
Laubblatt und Blütenstände von Inga venusta
Zweig mit Blütenständen von Inga vera

Inga-Arten gedeihen fast weltweit in den Tropen oder Subtropen. In Mittel- und Südamerika sind sie häufig, allein in Costa Rica finden sich 66 Arten.[3]

Es gibt über 300 Inga-Arten:[1][6]

  • Inga acicularisT.D.Penn.[6]
  • Inga acreanaHarms[6]: Sie kommt in Südamerika und in Kuba vor.[5]
  • Inga acrocephalaSteud.: Sie kommt in Mexiko und in Südamerika vor.[5]
  • Inga acuminataBenth.[6]: Sie kommt in Südamerika, in Zentralamerika und auf Karibischen Inseln vor.[5]
  • Inga adenophyllaPittier[6]
  • Inga affinisDC.[6]
  • Inga aggregataG.Don[6]
  • Inga alataBenoist[6]
  • Inga alatocarpaT.S.Elias[6]
  • Inga alba(Sw.)Willd.: Sie kommt in Mexiko, Nicaragua, Costa Rica, Panama und in Südamerika vor.[5]
  • Inga alienaJ.F.Macbr.[6]
  • Inga alleniiLeon: Sie kommt in Costa Rica und in Panama vor.[5]
  • Inga altissimaDucke[6]
  • Inga amazonicaL.Cardenas: Es gibt etwa vier Varietäten:[6]
    • Inga amazonicaL.Cardenas var. amazonica[6]
    • Inga amazonica var. bracteifera (Ducke) L.Cardenas[6]
    • Inga amazonica var. lomatophylla(Benth.) L.Cardenas[6]
    • Inga amazonica var. membranacea(Ducke) L.Cardenas[6]
  • Inga amboroensisT.D.Penn.[6]
  • Inga andersoniiMcVaugh[6]
  • Inga angustifoliaWilld.[6]
  • Inga apiculataRusby[6]
  • Inga approximataT.D.Penn.[6]
  • Inga aptaJ.F.Macbr.[6]
  • Inga aptera(Vinha) T.D. Penn.: Sie kommt im brasilianischen Bundesstaat Bahia vor.[5]
  • Inga archeriBritton & Killip[6]
  • Inga arenicolaT.D.Penn.[6]
  • Inga ariaJ.F.Macbr.[6]
  • Inga arinensisHoehne[6]
  • Inga augustiiHarms[6]
  • Inga auristellaeHarms[6]
  • Inga bahiensisBenth.[6]
  • Inga balaensisPittier[6]
  • Inga balsapambensisT.D.Penn.[6]
  • Inga bangiiHarms[6]
  • Inga barbataBenth.[6]
  • Inga barbouriiStandl.[6]
  • Inga belizensisStandl.[6]
  • Inga bellaM.Sousa: Sie kommt in Costa Rica vor.[5]
  • Inga bicolorifloraDucke[6]
  • Inga bijugaSchery[6]
  • Inga blanchetianaBenth.[6]: Sie kommt im brasilianischen Bundesstaat Bahia vor.[5]
  • Inga bolivarianaBritton & Killip[6]
  • Inga bolivianaBritton[6]
  • Inga bollandiiSprague & Sandwith[6]: Sie kommt in Südamerika vor.[5]
  • Inga bonplandianaKunth[6]
  • Inga borealisT.S.Elias[6]
  • Inga bourgoni(Aubl.) DC.: Sie kommt in Kolumbien, Ecuador, Venezuela, Guayana, Suriname, Französisch-Guayana, Brasilien, Bolivien und Peru vor.[5]
  • Inga brachypteraBenth.[6]: Im Heimatgebiet auch Pacae oder Pacay genannt. Sie kommt am Andenfuß in Südamerika vor.
  • Inga brachyrhachisHarms[6]
  • Inga brachystachyaDucke[6]
  • Inga brachystachys(Ducke) Ducke[6]
  • Inga bracteiferaN.Zamora & T.D.Penn.: Sie kommt in Costa Rica vor.[5]
  • Inga bracteosaBenth.[6]
  • Inga brevialataDucke[6]
  • Inga brevipedicellataHarms[6]
  • Inga brevipesBenth.[6]
  • Inga brevitubaT.S.Elias[6]
  • Inga brunnescensBritton & Killip[6]
  • Inga bullataBenth.: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga bullataBenth. var. bullata[6]
    • Inga bullata var. glabrescensTaub.[6]
  • Inga bullatorugosaDucke[6]
  • Inga cabeloT.D.Penn.[6]
  • Inga cabreraeM.Sousa[6]
  • Inga calanthaDucke: Sie kommt in Brasilien vor.[5]
  • Inga calanthoidesAmshoff[6]
  • Inga calcicolaM.Sousa[6]
  • Inga calderoniiStandl.: Sie kommt in Mexiko, Guatemala und El Salvador vor.[5]
  • Inga campanulataBenth.[6]
  • Inga canaminensisRusby[6]
  • Inga canonegrensisN.Zamora & T.D.Penn.: Sie kommt in Costa Rica vor.[5]
  • Inga capitataDesv.: Sie kommt in Costa Rica und in Südamerika vor.[5] Es gibt etwa drei Varietäten:[6]
    • Inga capitata var. brevicalyxBenth.[6]
    • Inga capitataDesv. var. capitata[6]
    • Inga capitata var. tenuiorBenth.[6]
  • Inga capsellataUribe[6]
  • Inga cardozanaL.Cardenas[6]
  • Inga carinataT.D.Penn.[6]
  • Inga caudataKillip[6]
  • Inga cayennensisBenth.[6]: Sie kommt in Südamerika vor.[5]
  • Inga cecropietorumDucke[6]
  • Inga chartaceaPoepp.[6]
  • Inga chiapensisM.Sousa[6]
  • Inga chinacotanaBritton & Killip[6]
  • Inga chocoensisT.S.Elias[6]: Sie kommt in Nicaragua, Costa Rica, Panama, Kolumbien und in Ecuador vor.[5]
  • Inga chorreranaT.S.Elias[6]
  • Inga chrysanthaDucke[6]
  • Inga ciliataC.Presl: Sie kommt in Costa Rica, Panama, Brasilien und im westlichen Südamerika vor.[5] Es gibt etwa zwei Unterarten:[6]
    • Inga ciliataC.Presl subsp. ciliata[6]
    • Inga ciliata subsp. subcapitataT.D.Penn.[6]
  • Inga cinnamomeaBenth.[6]: Sie kommt in Südamerika vor.[5]
  • Inga cocleensisPittier: Sie kommt von Guatemala bis Panama, in Kolumbien und Venezuela vor.[5] Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga cocleensis var. cocleensisPittier[6]
    • Inga cocleensis var. meganthaT.S.Elias[6]
  • Inga codonanthaPittier[6]
  • Inga complanataAmshoff[6]
  • Inga congestaT.D. Penn.: Sie kommt in Brasilien vor.[5]
  • Inga confertaBenth.[6]
  • Inga cookiiPittier[6]
  • Inga coragypseaUribe[6]
  • Inga cordatoalataDucke[6]
  • Inga cordistipulaMart.[6]: Sie kommt in den brasilianischen Bundesstaaten Minas Gerais und Rio de Janeiro vor.[5]
  • Inga coruscansWilld.: Sie kommt in Costa Rica, Panama und in Südamerika vor.[5]
  • Inga crassifloraDucke[6]
  • Inga cuspidataM.Sousa[6]
  • Inga cycladeniaPittier[6]
  • Inga cyclocarpaDucke[6]
  • Inga cylindrica(Vell.) Mart.: Sie kommt in Costa Rica und in Südamerika vor.[5]
  • Inga cynometrifoliaHarms[6]
  • Inga dasycarpaM.Sousa[6]
  • Inga davidseiM.Sousa[6]
  • Inga davidsoniaeStandl.[6]
  • Inga densifloraBenth.: Sie kommt von Mexiko bis Panama und in Südamerika vor.[5]
  • Inga diadema(Vell.) Mart.[6]
  • Inga distichaBenth.: Sie kommt in Brasilien, Bolivien, Guayana, Suriname und in Französisch-Guayana vor.[5] Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga distichaBenth. var. disticha[6]
    • Inga disticha var. negrensis(Benth.) Ducke[6]
  • Inga dolichanthaUribe[6]
  • Inga dominicensisBenth.[6]
  • Inga donaeanaJ.F.Macbr.[6]
  • Inga duckeiHuber: Sie kommt in Brasilien und in Peru vor.[5]
  • Inga duqueiHarms[6]
  • Inga dwyeriM.Sousa[6]
  • Inga dysanthaBenth.[6]
  • Inga edulisMart.: Sie kommt in Kolumbien, Ecuador, Brasilien, Peru, Venezuela, Guayana, Suriname und in Französisch-Guayana vor.[5] Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga edulisMart. var. edulis[6]
    • Inga edulis var. parvifloraBenth.[6]
  • Inga eglandulosaT.S.Elias[6]
  • Inga ellipsoideaRusby[6]
  • Inga ellsworthianaUribe[6]
  • Inga endlicheri(Kuntze) J.F.Macbr.[6]
  • Inga enterolobioidesT.D.Penn.[6]
  • Inga eriocarpoidesBritton & Killip[6]
  • Inga eriorhachisHarms[6]
  • Inga exalataT.S.Elias: Sie kommt in Costa Rica und in Panama vor.[5] Es gibt etwa zwei Unterarten:[6]
    • Inga exalataT.S.Elias subsp. exalata[6]
    • Inga exalata subsp. umbilicataN.Zamora & T.D.Penn.[6]
  • Inga exfoliataT.D.Penn. & F.C.P.Garcia[6]
  • Inga exilisT.D.Penn.[6]
  • Inga extra-nodisT.D.Penn.[6]
  • Inga fagifolia(L.)Benth.: Es gibt etwa vier Varietäten:
    • Inga fagifolia var. belemnensisDucke[6]
    • Inga fagifolia(L.)Benth. var. fagifolia[6]
    • Inga fagifolia var. intermediaHassl.[6]
    • Inga fagifolia var. pedicellarisBenth.[6]
  • Inga fanchonianaPoncy[6]: Sie kommt im brasilianischen Bundesstaat Amapá und in Französisch-Guayana vor.[5]
  • Inga fastuosa(Jacq.)Willd.[6]: Sie kommt auf Karibischen Inseln und im nördlichen und westlichen Südamerika vor.[5]
  • Inga fendlerianaBenth.[6]
  • Inga ferrugineo-hirtaBenth.[6]
  • Inga feuilleeiDC.[6]: Sie kommt im westlichen Südamerika vor.[5]
  • Inga filiformisN.Zamora[6]
  • Inga flagelliformis(Vell.) Mart.[6]
  • Inga fluvii-noviHarms[6]
  • Inga fosterianaT.D.Penn.[6]
  • Inga fredonianaBritton & Killip[6]
  • Inga gereauana(Pipoly & R.Vasquez) T.D.Penn.[6]
  • Inga glomerifloraDucke[6]
  • Inga goldmaniiPittier: Sie kommt in Nicaragua, Costa Rica, Panama und in Kolumbien vor.[5]
  • Inga golfodulcensisN.Zamora: Sie kommt in Costa Rica vor.[5]
  • Inga goniocalyxBritton & Killip[6]
  • Inga gracilifloraBenth.: Sie kommt in Peru, in Brasilien und im nördlichen Südamerika vor.[5] Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga gracilifloraBenth. var. graciliflora[6]
    • Inga graciliflora var. peruvianaJ.F.Macbr.[6]
  • Inga gracilifoliaDucke: Sie kommt in Venezuela, Guayana, Brasilien und Peru vor.[5]
  • Inga graciliorSprague[6]
  • Inga grandisT.D.Penn.[6]
  • Inga guamitoUribe[6]
  • Inga guilleminianaBenth.[6]
  • Inga hayesiiBenth.[6]: Sie kommt in Panama, in Kolumbien und in Ecuador vor.[5]
  • Inga hedgeraeG.P.Lewis[6]
  • Inga heineiHarms[6]
  • Inga herreraeN.Zamora: Sie kommt in Costa Rica vor.[5]
  • Inga herthaeHarms[6]
  • Inga heterophyllaWilld.[6]: Sie kommt auf Trinidad, in Panama und in Südamerika vor.[5]
  • Inga heteropteraBenth.[6]
  • Inga hintoniiSandwith[6]
  • Inga hirsutissimaRusby[6]
  • Inga hispidaBenth.[6]: Sie kommt in Brasilien vor.[5]
  • Inga holtoniiPittier[6]
  • Inga huastecanaM.Sousa[6]
  • Inga huberiDucke[6]: Sie kommt in Brasilien und im nördlichen Südamerika vor.[5]
  • Inga iltaT.D.Penn.[6]
  • Inga inflataDucke[6]
  • Inga ingoides(Rich.) Willd.[6]}: Sie kommt in Südamerika und auf Karibischen Inseln vor.[5]
  • Inga inicuilSchltdl. & Cham. ex G. Don: Sie kommt in Mexiko, in Zentralamerika und in Ecuador vor.[5]
  • Inga insignisKunth[6]: Sie kommt in Kolumbien, in Ecuador und in Peru vor.[5]
  • Inga interfluminensisUribe[6]
  • Inga interruptaL.Cardenas & De Martino[6]
  • Inga involucrataCowan[6]
  • Inga ismaelisM.Sousa[6]
  • Inga japurensisT.D.Penn.[6]
  • Inga jaunechensisA.H.Gentry[6]
  • Inga jefensisLiesner & D'Arcy: Sie kommt in Costa Rica, Panama und in Kolumbien vor.[5]
  • Inga jimeneziiN.Zamora: Sie kommt in Costa Rica vor.[5]
  • Inga jinicuilSchltdl.: Sie kommt von Mexiko bis Costa Rica und im nordwestlichen Ecuador vor.[5]
  • Inga jucundaDucke[6]
  • Inga juglandifoliaWilld.[6]
  • Inga killipianaJ.F.Macbr.[6]
  • Inga klugiiJ.F.Macbr.[6]
  • Inga kursariiM.J. Endara & J.E.Guevara: Sie wurde 2019 erstbeschrieben und gedeiht in Höhenlagen von 200 bis 600 Metern in Kolumbien, Peru sowie Ecuador.[1]
  • Inga lacustrisM.Sousa[6]
  • Inga lallensisBenth.[6]
  • Inga lanceifoliaBenth.[6]
  • Inga laterifloraMiq.: Sie kommt in Südamerika vor.[5] Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga laterifloraMiq. var. lateriflora[6]: Sie kommt in Südamerika vor.[5]
    • Inga lateriflora var. latiorDucke[6]
  • Inga latibracteataHarms[6]
  • Inga latipesPittier: Sie kommt in Costa Rica vor.[5]
  • Inga laurifoliaBenth.[6]
  • Inga laurina(Sw.) Willd.[6]: Sie ist von Mexiko bis Zentralamerika und auf Karibischen Inseln und in Südamerika bis Argentinien weitverbreitet.[5]
  • Inga laxiflora(DC.) Benth.[6]
  • Inga leiocalycinaBenth.[6]: Sie kommt von Mexiko bis zum nördlichen und westlichen Südamerika vor.[5]
  • Inga lenticellataBenth.[6]: Sie kommt in Brasilien vor.[5]
  • Inga lentiscifoliaBenth.: Sie kommt in Brasilien vor.[5]
  • Inga leonisN.Zamora: Sie kommt in Costa Rica und in Panama vor.[5]
  • Inga leptanthaBenth.[6]
  • Inga leptingoidesAmshoff[6]
  • Inga leptocarpaT.D.Penn.[6]
  • Inga lineataBenth.[6]
  • Inga litoralisN.Zamora: Sie kommt im nördlichen Honduras und in Costa Rica vor.[5]
  • Inga lomatophylla(Benth.) Pittier: Sie kommt in Kolumbien, in Venezuela, in Französisch-Guayana und in Brasilien vor.[5]
  • Inga longifloraBenth.[6]: Sie kommt in Brasilien und in Französisch-Guayana vor.[5]
  • Inga longifoliolaCowan[6]
  • Inga longipedunculataDucke[6]
  • Inga longipesBenth.[6]
  • Inga longispicaStandl.: Sie kommt in Costa Rica, Panama und in Kolumbien vor.[5]
  • Inga lopadadeniaHarms[6]
  • Inga loretanaJ.F.Macbr.[6]
  • Inga luschnathianaBenth.[6]
  • Inga macarenensisPhilipson[6]
  • Inga macranthaJohnston[6]
  • Inga macrophyllaWilld.: Sie kommt in Südamerika und in Trinidad vor.[5] Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga macrophylla var. macrophyllaWilld.[6]
    • Inga macrophylla var. stenopteraBenth.[6]
  • Inga manabiensisT.D.Penn.[6]
  • Inga marginataWilld.: Sie kommt in Mexiko, Costa Rica, Panama und in Südamerika vor.[5] Es gibt etwa zwei Varietäten:
    • Inga marginata var. itayensisJ.F.Macbr.[6]
    • Inga marginataWilld. var. marginata[6]
  • Inga maritimaBenth.[6]: Sie kommt in Brasilien vor.[5]
  • Inga martinicensisC.Presl[6]
  • Inga maynensisBenth.[6]
  • Inga medellinensisUribe[6]
  • Inga megalobotrysT.D.Penn.[6]
  • Inga megaphyllaPoncy & Vester[6]
  • Inga meissnerianaMiq.[6]
  • Inga melinonisSagot[6]
  • Inga mendoncaeiHarms[6]
  • Inga michelianaHarms[6]: Sie kommt in Mexiko, in El Salvador, Guatemala, Honduras, Costa Rica und Panama vor.[5]
  • Inga micradeniaBenth.[6]
  • Inga microcalyxBenth.: Sie kommt in Brasilien vor.[5]
  • Inga microdontaBritton & Killip[6]
  • Inga microgynaUribe[6]
  • Inga mischanthaHarms[6]
  • Inga mortonianaLeon[6]: Sie kommt nur in Costa Rica vor.[5]
  • Inga mucunaWalp.[6]
  • Inga multicaulisBenth.[6]
  • Inga multijugaBenth.: Sie kommt von Mexiko bis Panama, in Venezuela und in Ecuador vor.[5] Es gibt etwa drei Unterarten:[6]
    • Inga multijuga subsp. aestuariorum(Pittier) T.D.Penn.[6]
    • Inga multijuga subsp. mexicanaT.D.Penn.[6]
    • Inga multijugaBenth. subsp. multijuga[6]
  • Inga multinervisT.D.Penn.[6]
  • Inga neblinensisL.Cardenas & De Martino[6]
  • Inga negrensisBenth.[6]
  • Inga nobilisWilld.[6]: Sie kommt in zwei Unterarten von Mexiko bis Peru und Brasilien vor.[5]
    • Inga nobilisWilld. subsp. nobilis[6]
    • Inga nobilis subsp. quaternata(Poepp. & Endl.) T.D.Penn.[6]
  • Inga nubigenaA.R.Molina[6]
  • Inga nubiumPoncy[6]
  • Inga nudaBenth.: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga nuda var. longifloraBenth.[6]
    • Inga nudaBenth. var. nuda[6]
  • Inga nouragensisPoncy: Sie kommt nur in Französisch-Guayana vor.[5]
  • Inga nutansMart.: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga nutansMart. var. nutans[6]
    • Inga nutans var. tenuis(Vell.) Benth.[6]
  • Inga obidensisDucke: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga obidensisDucke var. obidensis[6]
    • Inga obidensis var. pilosaDucke[6]
  • Inga oblanceolataBritton & Killip[6]
  • Inga obscuraJ.F.Macbr.[6]
  • Inga obtusaBenth.[6]
  • Inga obtusataBenth.[6]
  • Inga odoratissimaDucke[6]
  • Inga oerstedianaBenth.: Sie kommt von Mexiko bis Panama, auf Inseln der Karibik, in Kolumbien, Ecuador, Peru und Bolivien vor.[5]
  • Inga olivaceaSprague[6]
  • Inga organensisPittier[6]
  • Inga ornataKunth: Sie kommt in Kolumbien, Ecuador und in Peru vor.[5]
  • Inga ornifoliaKunth[6]
  • Inga ouraphyllaUribe[6]
  • Inga pachyphyllaHarms[6]
  • Inga pallidaRusby[6]
  • Inga paludicolaA.R.Molina[6]
  • Inga panurensisBenth.[6]: Sie kommt in Brasilien vor.[5]
  • Inga paraensisDucke[6]: Sie kommt im nördlichen Südamerika und in Brasilien vor.[5]
  • Inga pardoanaHarms[6]
  • Inga paternoHarms[6]
  • Inga paucifloraWalp.[6]
  • Inga pavonianaG.Don[6]
  • Inga peziziferaBenth.: Sie kommt on Costa Rica, Panama und in Südamerika vor.[5]
  • Inga pilosaUribe[6]
  • Inga pilosiusculaDesv.: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga pilosiuscula var. panurensisBenth.[6]
    • Inga pilosiusculaDesv. var. pilosiuscula[6]
  • Inga pilosula(Rich.) J.F.Macbr.[6]: Sie kommt auf Karibischen Inseln und in Südamerika vor.[5]
  • Inga pinetorumPittier[6]
  • Inga platypteraBenth.[6]
  • Inga plumiferaBenth.[6]
  • Inga pluricarpellataT.D.Penn.[6]
  • Inga poeppigianaBenth.[6]
  • Inga politaBritton & Killip: Sie kommt in Costa Rica, Panama und in Kolumbien vor.[5]
  • Inga polyanthaDucke[6]
  • Inga porcataT.D.Penn.[6]
  • Inga portobellensisBeurl.[6]
  • Inga praegnansT.D.Penn.[6]
  • Inga pruriensPoepp.[6]: Sie kommt in Ecuador, Peru und in Brasilien vor.[5]
  • Inga pseudofastuosaBritton & Killip[6]
  • Inga pseudoinvolucrataM.Sousa[6]
  • Inga pseudospuriaBritton & Killip[6]
  • Inga psittacorumUribe: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga psittacorum var. apteraUribe[6]
    • Inga psittacorum var. psittacorumUribe[6]
  • Inga pulchrifloraDucke[6]
  • Inga punctataWilld.: Sie kommt von Mexiko bis Panama, auf Inseln in der Karibik und in Südamerika vor.[5] Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga punctata var. elongataJ.F.Macbr.[6]
    • Inga punctataWilld. var. punctata
  • Inga quadrangularisDucke[6]
  • Inga quaternataPoepp.[6]
  • Inga racemifloraDucke[6]
  • Inga radiataRusby[6]
  • Inga retinocarpaPoncy[6]
  • Inga rhabdotocalyxHarms[6]
  • Inga rhynchocalyxSandwith[6]
  • Inga ricardorumBernardi & Spichiger[6]
  • Inga riopalenquensisA.H.Gentry[6]
  • Inga rondoniiHoehne[6]
  • Inga rubiginosa(Rich.) DC.[6]: Sie kommt von Panama bis Brasilien vor.[5]
  • Inga rugosaRusby[6]
  • Inga ruizianaG.Don[6]: Sie kommt in Nicaragua, Costa Rica, Panama, Kolumbien, Ecuador, Peru, Bolivien und in Brasilien vor.[5]
  • Inga rusbyiPittier[6]
  • Inga saffordianaPittier[6]
  • Inga salicifoliolaT.D.Penn.[6]
  • Inga saltensisBurkart[6]
  • Inga salzmannianaBenth.[6]
  • Inga samanensisUribe: Sie kommt in Nicaragua, Costa Rica, Panama und in Kolumbien vor.[5]
  • Inga santaremnensisDucke[6]
  • Inga sapindoidesWilld.: Sie kommt von Mexiko bis Panama, auf Trinidad, in Kolumbien, Ecuador, Peru und Venezuela vor.[5]
  • Inga sarayacuensisT.D.Penn.[6]
  • Inga schiedeanaSteud.[6]
  • Inga schinifoliaBenth.[6]
  • Inga sellowianaBenth.[6]
  • Inga semialata(Vell.) C.Mart.: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga semialata var. latifoliaBenth.[6]
    • Inga semialata(Vell.) Mart. var. semialata[6]
  • Inga semiglabraPittier[6]
  • Inga sertuliferaDC.: Sie kommt in zwei Unterarten in Costa Rica, Panama und in Südamerika vor:[5]
    • Inga sertulifera subsp. leptopus(Benth.) T.D.Penn.[6]
    • Inga sertuliferaDC. subsp. sertulifera[6]
  • Inga sessilis(Vell.) Mart.[6]: Sie kommt in Brasilien vor.[5]
  • Inga setosaG.Don[6]
  • Inga sierraeBritton & Killip: Sie kommt in Costa Rica, Panama und Kolumbien vor.[5]
  • Inga silanchensisT.D.Penn.[6]
  • Inga sinacaeM.Sousa & Ibarra-Manriquez[6]
  • Inga skutchiiStandl.: Sie kommt in Costa Rica vor.[5]
  • Inga sodiroiHarms[6]
  • Inga spectabilis(Vahl) Willd.[6]
  • Inga spiralisLiesner & D'Arcy: Sie kommt in Mexiko, Nicaragua, Costa Rica, Panama, Kolumbien, Ecuador und Venezuela vor.[5]
  • Inga splendensWilld.[6]: Sie kommt in Südamerika vor.[5]
  • Inga squamigeraLeon[6]
  • Inga standleyanaPittier[6]
  • Inga steinbachiiHarms[6]
  • Inga stenocalyxBenth.[6]
  • Inga stenophyllaStandl.: Sie kommt in Costa Rica vor.[5]
  • Inga stenopodaPittier[6]
  • Inga stenopteraBenth.: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga stenoptera var. peduncularis(Benth.) Benth.[6]
    • Inga stenopteraBenth. var. stenoptera[6]
  • Inga stipulaceaG.Don[6]
  • Inga stipularisDC.[6]: Sie kommt in Brasilien und im nördlichen Südamerika vor.[5]
  • Inga striataBenth.[6]: Sie kommt in Südamerika vor.[5]
  • Inga striolataT.D.Penn.[6]
  • Inga suaveolensDucke[6]
  • Inga suberosaT.D.Penn.[6]
  • Inga subnudaBenth.[6]: Sie kommt in zwei Unterarten in Brasilien vor.[5]
  • Inga suborbicularisT.D.Penn.[6]
  • Inga tapajozensisDucke[6]
  • Inga tarapotensisBenth.[6]
  • Inga tayronaensisT.D.Penn.[6]
  • Inga tenuicalyxT.D.Penn.[6]
  • Inga tenuifoliaBenth.: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga tenuifolia var. glabriorBenth.[6]
    • Inga tenuifoliaBenth. var. tenuifolia[6]
  • Inga tenuilobaN.Zamora & T.D.Penn.: Sie kommt in Costa Rica vor.[5]
  • Inga tenuipedunculataLeon[6]
  • Inga tenuiramaHarms[6]
  • Inga tenuistipulaDucke[6]
  • Inga tessmanniiHarms: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga tessmannii var. harmsiiJ.F.Macbr.[6]
    • Inga tessmanniiHarms var. tessmannii[6]
  • Inga thibaudianaDC.: Sie kommt von Mexiko bis Panama und in Südamerika vor.[5] Es gibt etwa drei Unterarten:[6]
    • Inga thibaudiana subsp. peltadenia(Harms) T.D.Penn.[6]
    • Inga thibaudiana subsp. russotomentella(Malme) T.D.Penn.[6]
    • Inga thibaudianaDC. subsp. thibaudiana[6]
  • Inga titiribianaBritton & Killip[6]
  • Inga tocacheanaD.R.Simpson[6]
  • Inga tomentosaBenth.[6]
  • Inga tonduziiDonn.Sm.[6]: Sie kommt in Nicaragua und in Costa Rica vor.[5]
  • Inga tubaeformisBenoist[6]
  • Inga tysoniiT.S.Elias[6]
  • Inga uleiHarms[6]
  • Inga umbellifera(Vahl) DC.: Sie kommt in Costa Rica, Panama und in Südamerika vor.[5]
  • Inga unicaBarneby & J.W.Grimes[6]
  • Inga urabensisUribe[6]
  • Inga uraguensisHook. & Arn.: Es gibt etwa zwei Varietäten:[6]
    • Inga uraguensis var. parvifoliaChodat & Hassl.[6]
    • Inga uraguensisHook. & Arn. var. uraguensis[6]
  • Inga urceolataN.Zamora[6]
  • Inga ursiPittier[6]
  • Inga vallensisT.S.Elias[6]
  • Inga velutinaWilld.[6]: Sie kommt in Kolumbien, Ecuador, Peru, Bolivien und in Brasilien vor.[5]
  • Inga venosaGriseb.[6]
  • Inga venustaStandl.: Sie kommt in Costa Rica, Panama, Kolumbien und Ecuador vor.[5]
  • Inga veraWilld.: Die etwa drei Unterarten kommen in Mexiko, in Zentralamerika, auf Karibischen Inseln und in Südamerika vor:[6]
    • Inga vera subsp. eriocarpa(Benth.) Leon[6]
    • Inga vera subsp. spuria(Willd.) J.Leon[6]
    • Inga veraWilld. subsp. vera[6]
  • Inga vestitaBenth.[6]
  • Inga villosissimaBenth.[6]
  • Inga virescensBenth.[6]
  • Inga virgultosaDesv.[6]
  • Inga vismiifoliaPoepp.[6]
  • Inga vulpinaBenth.[6]: Sie kommt in Brasilien vor.[5]
  • Inga wittianaHarms[6]
  • Inga xinguensisDucke[6]
  • Inga yacoanaJ.F.Macbr.[6]
  • Inga yasunianaT.D.Penn.[6]
  • Inga yunckeriStandl.

Inhaltsstoffe

In den Nektarien sind verschiedene Zuckerformen und verschiedene Aminosäuren vorhanden.[7] In den Wurzeln wurden wichtige Inhaltsstoffe nachgewiesen.[7]

Holz einer Inga-Art

Nutzung

Einige Inga-Arten werden genutzt (siehe Art-Artikel).

Quellen

Literatur

  • Terence D. Pennington: The genus Inga: botany. The Royal Botanic Gardens, Kew, Richmond, Surrey, UK, 1997, ISBN 1-900347-12-1, 844 pp.
  • James-Edward Richardson, Toby R. Pennington, Terence D. Pennington, Peter M. Hollingsworth: Rapid diversification of a species-rich genus of neotropical rainforest trees. In: Science, Volume 293, 2001, S. 2242–2245. doi:10.1126/science.1061421 PDF.
  • Juan Ernesto Guevara Andino, Nigel C. A. Pitman, Consuelo Hernández, Renato Valencia, Phyllis D. Coley, Thomas A. Kursar, María-José Endara: A Common but Overlooked New Species in the Hyper-Diverse Genus Inga Mill. from the Northwestern Amazon., In: Systematic Botany, Volume 44, Issue 3, August 2019, S. 536–547. doi:10.1600/036364419X15620113920680

Einzelnachweise

  1. a b c d Juan Ernesto Guevara Andino, Nigel C. A. Pitman, Consuelo Hernández, Renato Valencia, Phyllis D. Coley, Thomas A. Kursar, María-José Endara: A Common but Overlooked New Species in the Hyper-Diverse Genus Inga Mill. from the Northwestern Amazon., In: Systematic Botany, Volume 44, Issue 3, August 2019, S. 536–547. doi:10.1600/036364419X15620113920680
  2. James-Edward Richardson, Toby R. Pennington, Terence D. Pennington, Peter M. Hollingsworth: Rapid diversification of a species-rich genus of neotropical rainforest trees. In: Science, Volume 293, 2001, S. 2242–2245. doi:10.1126/science.1061421 PDF.
  3. a b c d Anton Weber, Werner Huber, Anton Weissenhofer, Nelson Zamora, Georg Zimmermann: An Introductory Field Guide To The Flowering Plants Of The Golfo Dulce Rain Forests Costa Rica. In: Stapfia. Band 78, Linz 2001, S. 277 ff. ISSN 0252-192X / ISBN 3-85474-072-7. zobodat.at [PDF]
  4. a b c Inga bei Tropicos.org. Missouri Botanical Garden, St. Louis, abgerufen am 13. November 2021
  5. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu Inga im Germplasm Resources Information Network (GRIN), USDA, ARS, National Genetic Resources Program. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. Abgerufen am 29. November 2021.
  6. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu cv cw cx cy cz da db dc dd de df dg dh di dj dk dl dm dn do dp dq dr ds dt du dv dw dx dy dz ea eb ec ed ee ef eg eh ei ej ek el em en eo ep eq er es et eu ev ew ex ey ez fa fb fc fd fe ff fg fh fi fj fk fl fm fn fo fp fq fr fs ft fu fv fw fx fy fz ga gb gc gd ge gf gg gh gi gj gk gl gm gn go gp gq gr gs gt gu gv gw gx gy gz ha hb hc hd he hf hg hh hi hj hk hl hm hn ho hp hq hr hs ht hu hv hw hx hy hz ia ib ic id ie if ig ih ii ij ik il im in io ip iq ir is it iu iv iw ix iy iz ja jb jc jd je jf jg jh ji jj jk jl jm jn jo jp jq jr js jt ju jv jw jx jy jz ka kb kc kd ke kf kg kh ki kj kk kl km kn ko kp kq kr ks kt ku kv kw kx ky kz la lb lc ld le lf lg lh li lj lk ll lm ln lo lp lq lr ls lt lu lv lw lx ly lz ma mb mc md me mf mg mh mi mj mk ml mm mn mo mp mq mr ms mt mu mv mw mx my mz na nb nc nd ne nf ng nh ni nj nk nl nm nn no np nq nr ns nt nu nv nw nx Datenblatt Inga bei International Legume Database Information Service = ILDIS – LegumeWebWorld Database of Legumes, Version 10.38 vom 20. Juli 2010.
  7. a b R. Hegnauer: Leguminosae Teil 2: Caesalpinioideae und Mimosoideae. In: Chemotaxonomie der Pflanzen. XIb-1. Birkhäuser, 1996, ISBN 3-7643-5165-9, S. 420 (eingeschränkte Vorschau in der Google-Buchsuche).

Weblinks

Commons: Inga – Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien

Auf dieser Seite verwendete Medien

Inga edulis in flower.JPG
Autor/Urheber: Paul Latham, Lizenz: CC BY-SA 3.0
Inga edulis in flower in Bas-Congo, DR Congo
Fragmenta botanica, figuris coloratis illustrata (T. 10) BHL287639.jpg
Fragmenta botanica, figuris coloratis illustrata :ab anno 1800 ad annum 1809 per sex fasciculos edita /opera et sumptibus Nicolai Josephi Jacquin.
Inga marginata (17921480714).jpg
Autor/Urheber: Dick Culbert from Gibsons, B.C., Canada, Lizenz: CC BY 2.0
One of the more distinctive species of its genus, and found through much of the Neotropics.
Inga thibaudiana DC. ssp. thibaudiana (6302208962).jpg
Autor/Urheber: Alex Popovkin, Bahia, Brazil, Lizenz: CC BY 2.0
Inga thibaudiana DC. ssp. thibaudiana
Mimosa bourgoni Aublet 1775 pl 358.jpg
planche n° 358 de Mimosa bourgoni (=Inga bourgoni (Aubl.) DC., 1825, Fabaceae) dans la publication originale de Fusée-Aublet (1775)
Inga edulis Taub57.png
Illustration from book
14573-Inga sertulifera-Tabaro.JPG
Autor/Urheber: Vojtěch Zavadil, Lizenz: CC BY-SA 3.0
Flowering Inga sp. on Rio Tabaro, Venezuela
12688-Inga pilosula-Cacuri.JPG
Autor/Urheber: Vojtěch Zavadil, Lizenz: CC BY-SA 3.0
Flowering Inga pilosula near Cacuri, Rio Ventuari, Venezuela
Inga rubiginosa (Rich.) DC. (22121638951).jpg
Autor/Urheber: Alex Popovkin, Bahia, Brazil from Brazil, Lizenz: CC BY 2.0
Inga rubiginosa (Rich.) DC.
Fruits of Inga brachyptera.jpg
Autor/Urheber: Fährtenleser, Lizenz: CC0
geöffnete Frucht (genannt "Guaba") der Inga brachyptera, aufgenommen in Puyo, Ecuador
Inga capitata Desv. (15364261198).jpg
Autor/Urheber: Alex Popovkin, Bahia, Brazil from Brazil, Lizenz: CC BY 2.0
Inga capitata Desv.
Starr 070328-6187 Inga feuillei.jpg
(c) Forest & Kim Starr, CC BY 3.0
Inga feuillei (leaves and flowers). Location: Maui, Olinda
Inga alba.jpg
Autor/Urheber: Eduardo Chacón-Madrigal, Lizenz: CC BY 4.0
Inga alba. Species of tree.
Inga guadalupensis - flowers.jpg
Autor/Urheber: Filo gèn', Lizenz: CC BY-SA 4.0
Inga guadalupensis
Inga venusta.jpg
Autor/Urheber: Eduardo Chacón-Madrigal, Lizenz: CC BY 4.0
Inga venusta. Species of plant.
Inga Vera, flower of the Guabo tree (10108387095).jpg
Autor/Urheber: Dick Culbert from Gibsons, B.C., Canada, Lizenz: CC BY 2.0

A widespread species in the Neotropics, with narcotic seeds. Photo from near Pereira, Colombia.

Inga vera is also widely planted and often confused with Inga edulis. It has Icecream Beans which are shorter, however, and the seeds are used locally as a narcotic (In context).