IC 4390
| Galaxie IC 4390 | |
|---|---|
| AladinLite | |
| Sternbild | Zentaur |
| Position Äquinoktium: J2000.0, Epoche: J2000.0 | |
| Rektaszension | 14h 16m 59,2s[1] |
| Deklination | −44° 58′ 38″[1] |
| Erscheinungsbild | |
| Morphologischer Typ | SA(s)b / HII[1] |
| Helligkeit (visuell) | 13,0 mag[2] |
| Helligkeit (B-Band) | 13,8 mag[2] |
| Winkelausdehnung | 1,8′ × 0,6′[2] |
| Positionswinkel | 11°[2] |
| Flächenhelligkeit | 12,9 mag/arcmin²[2] |
| Physikalische Daten | |
| Rotverschiebung | 0,007005 ±0,000634[1] |
| Radialgeschwindigkeit | 2100 ±190 km/s[1] |
| Hubbledistanz H0 = 73 km/(s • Mpc) | (87 ± 10) · 106 Lj (26,8 ± 3,2) Mpc [1] |
| Geschichte | |
| Entdeckung | DeLisle Stewart |
| Entdeckungsdatum | 1899 |
| Katalogbezeichnungen | |
| IC 4390 • PGC 51015 • ESO 271-028 • MCG -07-29-012 • 2MASX J14165917-4458385 • LDCE 1041 NED005 | |
IC 4390 ist eine Balken-Spiralgalaxie vom Hubble-Typ SBb im Sternbild Zentaur am Südsternhimmel, welche etwa 87 Millionen Lichtjahre von der Milchstraße entfernt ist.
Das Objekt wurde im Jahre 1899 von DeLisle Stewart entdeckt.[3]