Federico Sforza

Der Vize-Legat Federico Sforza zeigt auf die Stadt Avignon, die vom seligen Peter von Luxemburg behütet wird. (Gemälde von Nicolas Mignard, 1641, Öl auf Leinwand)

Federico Sforza (* 20. Januar 1603 in Rom; † 24. Mai 1676 ebenda) war ein italienischer Kardinal und Bischof.

Leben

Federico Kardinal Sforza (Gravurdruck von Etienne Picart, 1658)

Er stammte aus der Linie der Herzöge von Segni, einem Ast der mächtigen und weitverzweigten Adelsfamilie der Sforza. Seine Eltern waren Alessandro Sforza, 7. Graf von Santa Fiora, Herzog von Segni und Fürst von Valmontone, und dessen Ehefrau Eleonora Orsini. Federico Sforza war ein Großneffe der Kardinäle Guido Ascanio Sforza di Santa Fiora und Alessandro Sforza, sein Cousin war der Kardinal Alessandro Orsini, und er war verwandt mit Kardinal Francesco Sforza. Er führte den Titel eines Fürsten von Valmontone. Am 11. November 1623 trat er als Apostolischer Protonotar in den Dienst der Kurie. Er war 1625 Gouverneur von Terni und vom August 1625 bis zum Januar 1626 Gouverneur von Cesena. Von 1637 bis 1645 war er Vize-Legat in Avignon.

Papst Innozenz X. kreierte ihn im Konsistorium vom 6. März 1645 zum Kardinaldiakon. Den roten Hut und die Titeldiakonie Santi Vito e Modesto erhielt Federico Sforza am 10. Juli 1645. Vom 27. September 1645 bis zum 12. Juli 1653 war er Pro-Camerlengo. Zudem war er ab 1650 Titular-Archimandrit von San Salvatore in Messina.

Am 19. November 1646 wurde Federico Sforza zum Bischof von Rimini ernannt. Die Bischofsweihe spendete ihm am 30. Dezember desselben Jahres in der römischen Kirche Il Gesù Kardinal Pier Luigi Carafa; Mitkonsekratoren waren Alessandro Vittrici, Bischof von Alatri, und Ranuzio Scotti, Bischof von Borgo San Donnino. Federico Sforza nahm am Konklave 1655 teil, das Papst Alexander VII. wählte. Er optierte am 26. Juni 1656 zur Kardinalsklasse der Kardinalpriester und zur Titelkirche San Martino ai Monti. Im selben Jahr verzichtete er auf den Bischofssitz von Rimini. Vom 13. Januar 1659 bis zum 12. Januar 1660 war er Kämmerer des Heiligen Kardinalskollegiums. Am 21. April 1659 optierte er zur Titelkirche Sant’Anastasia und am 21. November 1661 zu San Pietro in Vincoli. Federico Sforza war Teilnehmer am Konklave 1667, das in die Wahl von Clemens IX. mündete. Ferner war er unter den Kardinälen, die das Konklave 1669–1670 bildeten, aus dem Clemens X. als Papst hervorging. Am 28. Januar 1675 wurde Federico Sforza auf den Bischofssitz von Tivoli transferiert.

Er starb in Rom und wurde am 26. Mai 1676 in der Familienkapelle der Sforza in der Basilika Santa Maria Maggiore beigesetzt.

Literatur

Weblinks

VorgängerAmtNachfolger
Marcello SantacroceBischof von Tivoli
1675–1676
Mario Alberizzi
Angelo CesiBischof von Rimini
1646–1656
Tommaso Carpegna

Auf dieser Seite verwendete Medien

Portret van kardinaal Federico Sforza Effigies Nomina et Cognomina S.D.N. Alexandri Papae VII et RR. DD. SRE. Cardd (..). (serietitel), RP-P-1991-17-11 (cropped).jpg
Autor/Urheber: Rijksmuseum, Lizenz: CC0


Identificatie
Titel(s): Portret van kardinaal Federico SforzaEffigies Nomina et Cognomina S.D.N. Alexandri Papae VII et RR. DD. SRE. Cardd (...). (serietitel)
Objecttype: prent albumblad
Objectnummer: RP-P-1991-17-11
Omschrijving: Portret van kardinaal Federico Sforza. Linksboven het wapen van paus Innocentius X en rechtsboven het wapen van kardinaal Sforza. Onderaan een onderschrift in het Latijn. De prent maakt deel uit van een album.

Vervaardiging
Vervaardiger: prentmaker: Etienne Picart (vermeld op object)naar tekening van: Etienne Picart (vermeld op object)uitgever: Giovanni Giacomo de'Rossi (vermeld op object)verlener van privilege: Alexander VII (vermeld op object)
Plaats vervaardiging: Rome
Datering: 1658
Fysieke kenmerken: gravure
Materiaal: papier
Techniek: graveren (drukprocedé)
Afmetingen: plaatrand: h 196 mm × b 144 mm

Onderwerp
Wat: cardinal
Wie: Federico Sforza

Verwerving en rechten
Credit line: Aankoop uit het F.G. Waller-Fonds
Verwerving: aankoop 1991
Copyright: Publiek domein
Nicolas Mignard 002.jpg
Le Vice-légat Frédéric Sforza place la ville d'Avignon sous la protection de saint Pierre de Luxembourg. Collection de la ville d'Avignon, entrée au musée en 1839.