Binsen

Binsen

Juncus cooperi

Systematik
Klasse:Bedecktsamer (Magnoliopsida)
Monokotyledonen
Commeliniden
Ordnung:Süßgrasartige (Poales)
Familie:Binsengewächse (Juncaceae)
Gattung:Binsen
Wissenschaftlicher Name
Juncus
L.

Die Binsen (in Deutschland und teilweise der Schweiz und Liechtenstein übliche Bezeichnung) bzw. Simsen (in Österreich übliche Bezeichnung)[1] (Juncus) sind die namengebende Gattung der Familie der Binsengewächse bzw. Simsengewächse (Juncaceae). Die über 300 Arten sind fast weltweit verbreitet; in Deutschland kommen 29 Arten vor. Kennzeichnendes Merkmal sind die starren, rundlichen und borstig zugespitzten Blattspreiten; diese sind meist hohl oder mit einem schwammartigen Sternparenchym (Durchlüftungsgewebe, Aerenchym) erfüllt, welches der Versorgung mit Sauerstoff dient.

Beschreibung

Schematische Darstellung einer sechsspelzigen, zwittrigen Blüte von Binsen (Juncus)

Vegetative Merkmale

Juncus-Arten sind meist ausdauernde, seltener einjährige krautige Pflanzen.[2][3][4] Binsen-Arten sind oft immergrün.[4] Oft werden Ausläufer oder Rhizome gebildet. An den kurzen bis langen kriechenden Rhizomen[2] sind schuppenförmige Niederblätter vorhanden.[3][4] Etliche Arten bilden Horste.[3] Die Stängel sind anfangs zylindrisch.[4]

Die meist grundständigen,[4] manchmal auch zusätzlich am Stängel wechselständig und dreizeilig verteilt angeordneten Laubblätter sind in Blattscheide und -spreite gegliedert.[2][4] Die Blattscheiden sind mindestens an einer Seite offen, geschlitzt und im oberen Bereich oft geöhrt.[2] Die einfachen,[4] stängelähnlich stielrunden, seltener grasähnliche flachen,[3] selten schuppenähnlichen Blattspreiten[2] sind in der Regel kahl – im Gegensatz zu den ebenfalls zu den Binsengewächsen gehörenden Hainsimsen (Luzula). Diese Blattspreiten setzen den Stängel oft in gerader Linie fort, so dass der Blütenstand seitenständig erscheint. Stängel und Blätter sind oft mit einem schwammartigen, weißen Mark gefüllt oder hohl und dann nur etagenweise durch Markschichten quer gegliedert. Es liegt Parallelnervatur vor.[4]

Generative Merkmale

Der Blütenstand der Binsengewächse ist eine Spirre, eine abgewandelte Form der Rispe. Es sind Tragblätter vorhanden.[4] Bei den Binsen-Arten sind die Blütenstände endständig oder pseudoseitenständig, wenn das Tragblatt scheinbar den Stängel verlängert.[2] Unter den Blüten können zwei Deckblätter vorhanden sein.[3] Die Blütenstände enthalten meist viele Blüten.[2] Die randlichen beziehungsweise unteren Blüten sind am längsten gestielt, die zentralen oder oberen stehen dagegen gestauchter. Auf diese Weise entsteht ein fast trichterförmiges Gebilde. Mehrere Blüten können zusätzlich knäuelig zusammengefasst sein. Es können Deckblätter vorhanden sein.[3]

Die zwittrigen oder eingeschlechtigen Blüten[2] sind relativ klein, radiärsymmetrisch und dreizählig und oft mit doppelter Blütenhülle. Es sind zwei Kreise meist gleicher und freier Blütenhüllblätter vorhanden;[4] manchmal sind nur vier Blütenhüllblätter vorhanden.[3] Die Blütenhüllblätter sind grün bis braun, purpurfarben oder schwarz gefärbt, zuweilen auch transparent. Es sind meist zwei, manchmal nur ein Kreis, mit je drei Staubblättern,[4] manchmal sind nur zwei Staubblätter vorhanden.[3] Die Staubfäden sind fadenförmig.[2] Die Staubbeutel sind länglich oder linealisch.[2] Die Pollenkörner sind immer in Viererpaketen zusammengefasst. Drei Fruchtblätter oberständigen, ein- oder dreikammerigen Fruchtknoten verwachsen.[3][2][4] Es somd drei parietale Plazenten mit vielen Samenanlagen vorhanden.[2] Der Griffel endet in drei[4] relativ langen, papillösen, oft eingedrehten Narben.[2]

Die Kapselfrucht öffnet sich fachspaltig = lokulizid mit drei Fruchtklappen und enthält mehrere Samen.[4] Die winzigen Samen sind ellipsoid, eiförmig oder länglich und manchmal besitzen sie geschwänzte Anhängsel an einem oder beiden Enden.[3][2] Die Samen enthalten Endosperm, das nicht ölhaltig ist und Stärke enthält. Der gerade Embryo besitzt nur ein Keimblatt (Kotyledon).[4]

Sternparenchym im Mark einer Binse

Ökologie

Juncus-Arten sind helophytisch bis mesophytisch.[4] Ihre vegetative Vermehrung erfolgt meist über Ausläufer oder Rhizome.

Binsen-Arten verfügen im Mark über ein Sternparenchym. Es handelt sich dabei um ein Durchlüftungsgewebe (Aerenchym). Die Zellen erhalten durch örtlich begrenztes Wachstum der Zellwand armartige Auswüchse und erscheinen so sternförmig. Die großen Interzellularen und Lakunen erleichtern den Gasaustausch bei untergetauchten Organen und erhöhen die Schwimmfähigkeit des Pflanzenkörpers.

Die Bestäubung der Binsen-Arten erfolgt durch Wind (Anemogamie). Die Blütenhülle ist unscheinbar, Nektar und Duftstoffe fehlen. Die Narben sind oft korkenzieherartig eingedreht, um so die Oberfläche zu vergrößern und möglichst viel Pollen aufnehmen zu können.

Die Kurzflüglige Schwertschrecke (Conocephalus dorsalis) ist aufgrund ihrer Fortpflanzungsbiologie überwiegend an Feuchtgebiete gebunden. Die Weibchen legen ihre Eier vor allem in die markhaltigen Stängel der Binsen. Die Eier verbleiben bis zum nächsten Frühjahr in den Pflanzenstängeln. Die Raupen etlicher Arten der Sackträgermotten (Coleophoridae) insbesondere jene der Gattung Coleophora ernähren sich ausschließlich von Juncus-Arten.

Binsen-Arten tragen zur Wasserreinigung bei, indem sie Schadstoffe abbauen. Einige Arten können Phenole aus dem Wasser aufnehmen und werden in sogenannten Pflanzenkläranlagen eingesetzt.

Standorte

Die meisten Binsen-Arten Mitteleuropas gedeihen auf feuchten bis nassen, zum Teil überfluteten Standorten in Feuchtgebieten an Gewässern, in Mooren, Feuchtwiesen und in Sümpfen.[5] Gebirgs-Arten Mitteleuropas gedeihen in alpinen Matten, im Geröll und an Felsen.[5]

Systematik und Verbreitung

Die Gattung Juncus gehört zur Familie der Juncaceae.[2][3][6][7][8]

Botanische Geschichte

Die Gattung Juncus wurde je nach Autor, beispielsweise Kirschner et al. 1999[9] in Untergattungen oder Sektionen gegliedert. Molekulargenetische Untersuchungen zeigten im 21. Jahrhundert, dass die Gattung Juncus nicht monophyletisch ist.

Ab 2013 wurden Arten in andere, neue Gattungen ausgegliedert.[10]

  • Zuerst 2013 OreojuncusZáv.Drábk. & Kirschner[11]

Seit Brožová et al. 2022[12] gibt es sechs Gattungen mehr; dies wurde durch Proćków et al. 2023 bestätigt und es erfolgte die Neukombination der vielen Arten:[10]

  • Agathryon(Raf.) Záveská Drábková & Proćków
  • AlpinojuncusZáveská Drábková & Proćków
  • AustralojuncusZáveská Drábková & Proćków
  • BoreojuncusZáveská Drábková & Proćków
  • Juncinella(Fourr. ex V.I.Krecz. & Gontsch.) Záveská Drábková & Proćków
  • VerojuncusZáveská Drábková & Proćków

Taxonomie

Die Gattung Juncus wurde durch Carl von Linné 1753 in Species Plantarum, Tomus I, Seite 325[2][6][7][8][13] und 1754 in Genera Plantarum 5. Auflage, Seite 152 aufgestellt.[3] Der Gattungsname Juncus wird u. a. durch altirische wie altgriechische Begriffe auf eine gemeinsame indogermanische, rekonstruierte Stammform mit eben der Bedeutung „Binse“ zurückgeführt. Ein Zusammenhang mit dem lateinischen iúngere = „zusammenbinden“ liegt nicht vor.[14] Synonyme für JuncusL. sind: CephaloxysDesv. nom. illeg., JuncastrumFourr., JuncinellaFourr., MicroschoenusC.B.Clarke, PhylloschoenusFourr., TenageiaEhrh. ex Rchb., TristemonRaf. nom. illeg.[6][7]

Arten und ihre Verbreitung

Es gab bis 2023 etwa 310 Arten in der Gattung Juncus s. l.[6] Die Gattung Juncus ist weltweit verbreitet, ihre Verbreitungsschwerpunkte besitzt sie vor allem in den gemäßigten Gebieten der Nordhalbkugel, strahlt aber aus bis in die gemäßigten Gebieten der Südhalbkugel. In den Tropen fehlen die Binsen-Arten im Tiefland, finden sich aber in Höhenlagen ab etwa 2000 Metern. Von den etwa 332 Arten der Gattung Juncus s. l. sind knapp über vierzig in der Neotropis heimisch, sieben im tropischen Afrika und vier im tropischen Asien.[15] etwa 95 Arten kommen in Nordamerika vor.[3] In China kommen etwa 76 Arten der Gattung Juncus s. l. vor; 27 davon nur dort.[2]

Seit Proćków et al. 2023 verbleiben nur noch etwa 20 Arten in der Gattung Juncus s. str.[10]
Habitus und Laubblätter von Juncus kraussii im Habitat
(c) Auckland Museum, CC BY 4.0
Habitus, Laubblätter und Blütenstände von Juncus sarophorus
  • Stechende Binse (Juncus acutusL.)[6] Es gibt zwei Unterarten.[7]
  • Juncus biflorusElliott[6]
  • Juncus cooperiEngelm.[6]
  • Juncus dulongjiongensisNovikov[6]
  • Juncus fascinatus(M.C.Johnst.) W.M.Knapp (Syn.: Juncus crassifolius var. fascinatus(M.C.Johnst.) Waterf., Juncus validus var. fascinatusM.C.Johnst.): Den Rang einer Art hat sie 2014 erhalten. Dieser Endemit kommt nur in Texas vor.[6]
  • Juncus fauriensisBuchenau[6]
  • Juncus fominiiZoz[6]
  • Juncus heldreichianusT.Marsson ex Parl.[6]
  • Juncus kraussiiHochst.[6]
  • Juncus lancangensisY.Y.Qian: Sie wurde 2001 aus Yunnan erstbeschrieben.[6]
  • Juncus littoralisC.A.Mey.[6]
  • Juncus lomatophyllusSpreng.[6]
  • Juncus longiiFernald[6]
  • Meerstrand-Binse (Juncus maritimusLam.)[6]
  • Juncus prominens(Buchenau) Miyabe & Kudô[6]
  • Juncus rigidusDesf.[6]
  • Juncus roemerianusScheele[6]
  • Juncus socotranus(Buchenau) Snogerup[6]
  • Juncus tweedyiRydb.[6]
Es gibt etwa 22 Naturhybride in der Gattung Juncus s. l.:[6]
Naturhybride Juncus ×diffusus
  • Juncus ×alpiniformisFernald[6]
  • Juncus ×brueggeriDomin[6]
  • Juncus ×correctusSteud.[6]
  • Juncus ×degenianusBoros[6]
  • Juncus ×diffususHoppe[6]
  • Juncus ×donyanaeFern.-Carv.[6]
  • Juncus ×fallaxTrab.[6]
  • Juncus ×fulvescensFernald[6]
  • Juncus ×gracilescensF.J.Herm. ex Wadmond[6]
  • Juncus ×inundatusDrejer[6]
  • Juncus ×lancastriensisStace[6]
  • Juncus ×langiiErdner[6]
  • Juncus ×lemieuxiiB.Boivin[6]
  • Juncus ×montelliiVierh.[6]
  • Juncus ×montserratensisMarcet[6]
  • Juncus ×murbeckiiSagorski[6]
  • Juncus ×nodosiformisFernald[6]
  • Juncus ×obotritorumRothm.[6]
  • Juncus ×oronensisFernald[6]
  • Juncus ×ruhmeriAsch. & Graebn.[6]
  • Juncus ×sallandiaeCorporaal & Schaminée[6]
  • Juncus ×stuckeyiReinking[6]
  • Juncus ×valbrayiH.Lév.[6]
Seit Proćków et al. 2023 gehören viele Arten nicht mehr zur Gattung Juncus s. str.[10]
Einblütige Binse (Oreojuncus monanthos)
Dreiblatt-Binse (Oreojuncus trifidus)

Nicht mehr zur Gattung Juncus gehören die beiden Arten der 2013 aufgestellten Gattung OreojuncusZáv.Drábk. & Kirschner:[6]

  • Einblütige Binse (Juncus monanthosJacq.) → seit 2013 Oreojuncus monanthos(Jacq.) Záv.Drábk. & Kirschner[6]
  • Dreiblatt-Binse (Juncus trifidusL.) → seit 2013 Oreojuncus trifidus(L.) Záv.Drábk. & Kirschner[6]
Habitus und Laubblätter von Agathryon breweri im Habitat
Habitus, Laubblätter und Blütenstände von Agathryon confusum im Habitat
Kapselfrucht und Samen von Agathryon confusum
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0
Spirren der Flatter- (Agathryon effusum) und der Knäuel-Binse (Agathryon conglomeratum)
Fruchtstand von Agathryon continuum
Laubblätter der Sorte ‘Curly Wurly’ von Agathryon decipiens im Habitat
Habitus, Laubblätter und Blütenstände von Agathryon drummondii im Habitat
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0
Bodden-Binse (Agathryon gerardii)
Habitus, Laubblätter und Blütenstände von Agathryon hybridum im Habitat
Blattspreite mit Mark der Blaugrünen Binse (Agathryon inflexum)
Agathryon imbricatum
Gämsen-Binse (Agathryon jacquinii) mit charakteristisch gedrehten Narbenästen
Blütenstand von Agathryon occidentale
Illustration der Sand-Binse (Agathryon tenageia)
Blütenstand von Agathryon textilis
Habitus, Laubblätter und Blütenstände von Agathryon usitatum im Habitat
(c) Auckland Museum, CC BY 4.0
Habitus, Laubblätter und Blütenstände von Agathryon vaginatum

Seit Brožová et al. 2022[12] gibt es sechs Gattungen mehr um Arten aus der Gattung Juncus auszugliedern, dies wurde bei Proćków et al. 2023 bestätigt und formal die Neukombinationen vorgenommen:[10]

  • Agathryon(Raf.) Záveská Drábková & Proćków: Sie hat seit 2022 den Rang einer Gattung:[12]
    • Juncus aemulansLiebm.[6]Agathryon aemulans(Liebm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus alexandriL.A.S.Johnson[6]Agathryon alexandri(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Unterarten:[10]
      • Juncus alexandri subsp. melanobasisL.A.S.JohnsonAgathryon alexandri subsp. melanobasis(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1991 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon alexandri(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków subsp. alexandri
    • Juncus amabilisEdgar[6]Agathryon amabile(Edgar) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus amuricus(Maxim.) V.I.Krecz. & Gontsch. (Syn.: Juncus bufonius var. amuricusMaxim.)[6]Agathryon amuricum(Maxim.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus anthelatus(Wiegand) R.E.Brooks & Whittem. (Syn.: Juncus tenuis var. anthelatusWiegand): Diese Neukombination erfolgte 1999.[6]Agathryon anthelatum(Wiegand) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Arktische Binse (Juncus arcticusWilld.):[7] Die seit 2002 drei Unterarten sind auf der Nordhalbkugel weitverbreitet.[6] Agathryon arcticum(Willd.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023:[10]
      • Juncus arcticus subsp. alaskanusHultén (Syn.: Juncus arcticus subsp. sitchensisEngelm., Juncus balticus var. alaskanus(Hultén) A.E.Porsild, Juncus balticus var. haenkei(E.Meyer) Buchenau, Juncus balticus subsp. sitchensis(Engelm.) Hultén) → Agathryon arcticum subsp. alaskanum(Hultén) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon arcticum subsp. alaskanum(Willd.) Záveská Drábková & Proćków
      • Agathryon arcticum subsp. grubovii(Novikov) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10] Juncus arcticus subsp. grubovii(Novikov) Novikov, Kirschner & Snogerup (Syn.: Juncus gruboviiNovikov)
    • Juncus aridicolaL.A.S.Johnson[6][7]Agathryon aridicola(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus astreptusL.A.S.Johnson: Dieser Endemit kommt nur in Tasmanien vor.[6]Agathryon astreptum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1991 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus australisHook. f.[6][7]Agathryon australe(Hook. f.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus baekdusanensisM.Kim: Sie wurde 2014 aus Südkorea erstbeschrieben.[6]Agathryon baekdusanense(M.Kim) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Baltische Binse (Juncus balticusWilld.)[6]Agathryon balticum(Willd.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt etwa sieben Unterarten:[10]
      • Juncus balticus subsp. andicola(Hook.) Snogerup (Syn.: Juncus andicolaHook.) → Agathryon balticum subsp. andicola(Hook.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus balticus subsp. ater(Rydb.) Snogerup, P.F.Zika & J.Kirschner (Syn.: Juncus aterRydb.) → Agathryon balticum subsp. atrum(Rydb.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon balticum(Willd.) Záveská Drábková & Proćków subsp. balticum
      • Juncus balticus subsp. cantabricus(T.E.Díaz, Fern.-Carv. & Fern.Prieto) Snogerup (Syn.: Juncus cantabricusT.E.Díaz, Fern.-Carv. & Fern.Prieto) → Agathryon balticum subsp. cantabricum(T.E.Díaz, Fern.-Carv. & Fern.Prieto) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus balticus subsp. littoralis(Engelm.) Snogerup (Syn: Juncus balticus var. littoralisEngelm.) → Agathryon balticum subsp. littorale(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus balticus subsp. mexicanus(Willd. ex Schult. & Schult. f.) Snogerup (Syn.: Juncus mexicanusWilld. ex Schult. & Schult. f.) → Agathryon balticum subsp. mexicanum(Willd. ex Schult. & Schult. f.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus balticus subsp. pyrenaeus(Timb.-Lagr. & Jeanb.) Fourn. (Syn.: Juncus pyrenaeusTimb.-Lagr. & Jeanb.) → Agathryon balticum subsp. pyrenaeum(Timb.-Lagr. & Jeanb.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus bassianusL.A.S.Johnson: Sie kommt nur am Cape Otway und in Tasmanien vor.[6]Agathryon bassianum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1991 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus batrachiumVeldkamp: Sie wurde 2014 aus Sabah erstbeschrieben.[6]Agathryon batrachium(Veldkamp) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus beringensisBuchenau[6]Agathryon beringense(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus brachyphyllusWiegand[6]Agathryon brachyphyllum(Wiegand) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus brachyspathusMaxim.[6]Agathryon brachyspathum(Maxim.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus brevibracteusL.A.S.Johnson:[6]Agathryon brevibracteum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1993 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus breweriEngelm.[6]Agathryon breweri(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Kröten-Binse (Juncus bufoniusL.)[6]Agathryon bufonium(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus capillaceusLam.[6]Agathryon capillaceum(Lam.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Zusammengedrückte Binse (Juncus compressusJacq.)[6]Agathryon compressum(Jacq.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Knäuel-Binse (Juncus conglomeratusL.)[6]Agathryon conglomeratum(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus confususCoville[6]Agathryon confusum(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus continuusL.A.S.Johnson[6]Agathryon continuum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus cordobensisBarros[6]Agathryon cordobense(Barros) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus coriaceusMack.[6]Agathryon coriaceum(Mack.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus curvatusBuchenau[6]Agathryon curvatum(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus decipiens(Buchenau) Nakai (Syn.: Juncus effusus var. decipiensBuchenau)[6]Agathryon decipiens(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt drei Unterarten:[10]
      • Agathryon decipiens(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków subsp. medianum
      • Juncus decipiens subsp. medianusL.A.S.Johnson & K.L.WilsonAgathryon decipiens subsp. medianum(L.A.S.Johnson & K.L.Wilson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus decipiens subsp. sundaicus(Ridl.) L.A.S.Johnson & K.L.Wilson (Syn.: Juncus sundaicusRidl.) → Agathryon decipiens subsp. sundaicum(Ridl.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus dichotomusElliott[6]Agathryon dichotomum(Elliott) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus distegusEdgar[6]Agathryon distegum(Edgar) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus dolichanthusL.A.S.Johnson[6]Agathryon dolichanthum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1993 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus drummondiiE.Mey.[6]Agathryon drummondii(E.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus durusL.A.S.Johnson & K.L.Wilson: Sie wurde 2001 aus dem Yobobos Grasland im westlichen Papua-Neuguinea erstbeschrieben.[6]Agathryon durum(L.A.S.Johnson & K.L.Wilson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Dudleys Binse (Juncus dudleyiWiegand)[6]Agathryon dudleyi(Wiegand) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus edgariaeL.A.S.Johnson & K.L.Wilson: Sie wurde 2001 erstbeschrieben. Sie kommt auf der Nord- sowie Südinsel Neuseelands auf den Chathaminseln und Kermadecinseln vor.[6]Agathryon edgariae(L.A.S.Johnson & K.L.Wilson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 2001 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Flatter-Binse (Juncus effususL.)[6]Agathryon effusum(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt etwa fünf Unterarten:[10]
      • Juncus effusus subsp. austrocalifornicusLint ex ZikaAgathryon effusum subsp. austrocalifornicum(Lint ex Zika) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon effusum(L.) Záveská Drábková & Proćków subsp. effusum
      • Juncus effusus subsp. laxus(Robyns & Tournay) Snogerup, (Syn.: Juncus laxusRobyns & Tournay) → Agathryon effusum subsp. laxum(Robyns & Tournay) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus effusus subsp. pacificus(Fernald & Wiegand) Zika (Syn.: Juncus effusus var. pacificusFernald & Wiegand) → Agathryon effusum subsp. pacificum(Fernald & Wiegand) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus effusus subsp. solutus(Fernald & Wiegand) Hämet-Ahti (Syn.: Juncus effusus var. solutusFernald & Wiegand) → Agathryon effusum subsp. solutum(Fernald & Wiegand) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus exiguus(Fernald & Wiegand) Lint ex Snogerup & P.F.Zika (Juncus effusus var. exiguusFernald & Wiegand): Den Rang einer Art hat sie 2002 erhalten.[6]Agathryon exiguum(Fernald & Wiegand) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus faurieiH.Lév. & Vaniot[6]Agathryon fauriei(Lév. & Vaniot) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus fernandez-carvajaliaeRomero Zarco & Arán: Sie wurde 2013 aus Spanien erstbeschrieben.[6]Agathryon fernandez-carvajaliae(Romero Zarco & Arán) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus filicaulisBuchenau[6]Agathryon filicaule(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Faden-Binse (Juncus filiformisL.)[6]Agathryon filiforme(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus firmusL.A.S.Johnson[6]Agathryon firmum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1993 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus flavidusL.A.S.Johnson[6]Agathryon flavidum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus foliosusDesf.[6]Agathryon foliosum(Desf.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus georgianusCoville[6]Agathryon georgianum(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Bodden-Binse (Juncus gerardiiLoisel.): Die drei Unterarten sind Eurasien, Nordamerika und in Nordafrika verbreitet.[6]Agathryon gerardii(Loisel.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt drei Unterarten:[10]
      • Juncus gerardii subsp. atrofuscus(Rupr.) Printz (Syn.: Juncus atrofuscusRupr.) → Agathryon gerardii subsp. atrofuscum(Rupr.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon gerardii(Loisel.) Záveská Drábková & Proćków subsp. atrofuscum
      • Juncus gerardii subsp. montanusSnogerupAgathryon gerardii subsp. montanum(Snogerup) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus gracillimus(Buchenau) V.I.Krecz. & Gontsch. (Syn.: Juncus compressus var. gracillimusBuchenau)[6]Agathryon gracillimum(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus greeneiOakes & Tuck.[6]Agathryon greenei(Oakes & Tuck.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus gregiflorusL.A.S.Johnson[6]Agathryon gregiflorum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus gubanoviiNovikov[6]Agathryon gubanovii(Novikov) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus gymnocarpusCoville[6]Agathryon gymnocarpum(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus haenkeiE.Mey.[6]Agathryon haenkei(E.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus halliiEngelm.[6]Agathryon hallii(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus heptopotamicusV.I.Krecz. & Gontsch.[6] Agathryon heptopotamicum(V.I.Krecz. & Gontsch.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus hesperius(Piper) Lint (Syn.: Juncus effusus var. brunneusEngelm., Juncus effusus subsp. hesperiusPiper): Den Rang einer Art hat sie 2002 erhalten. Sie kommt im westlichen Nordamerika vor.[6]Agathryon hesperium(Piper) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus homalocaulisF.Muell. ex Benth.[6]Agathryon homalocaule(F.Muell. ex benth) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus hybridusBrot.[6]Agathryon hybridum(brot.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus imbricatusLaharpe[6]Agathryon imbricatum(Laharpe) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Blaugrüne Binse (Juncus inflexusL.): Die zwei Unterarten sind in Makaronesien, im gemäßigten Eurasien und in Afrika verbreitet.[6]Agathryon inflexum(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus inflexus subsp. brachytepalus(Trautv. ex V.I.Krecz. & Gontsch.) Novikov (Syn.: Juncus brachytepalusTrautv. ex V.I.Krecz. & Gontsch.) → Agathryon inflexum subsp. brachytepalum(Trautv. ex V.I.Krecz. & Gontsch.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon inflexum subsp. brachytepalum(L..) Záveská Drábková & Proćków
    • Juncus ingensN.A.Wakef.[6]Agathryon ingens(N.A.Wakef.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus interiorWiegand[6]Agathryon interior(Wiegand) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Gämsen-Binse (Juncus jacquiniiL.)[6]Agathryon jacquinii(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus jaxarticusV.I.Krecz. & Gontsch.[6]Agathryon jaxarticumV.I.Krecz. & Gontsch.) Záveská Drábková & Proćków (Person: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus jinpingensisS.Y.Bao: Sie wurde 2003 aus Yunnan erstbeschrieben.[6] Agathryon jinpingense(s.Y.bao) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus kleiniiBarros[6]Agathryon kleinii(Barros) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus laccatusP.F.Zika: Sie wurde 2002 erstbeschrieben. Sie kommt im westlichen Nordamerika vor.[6]Agathryon laccatum(P.F.Zika) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus laeviusculusL.A.S.Johnson[6]Agathryon laeviusculum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1991 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon laeviusculum subsp. illawarrense(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1991 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon laeviusculum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków subsp. laeviusculum
    • Juncus lesueuriiBol.[6]Agathryon lesueurii(Bol.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus maroccanusKirschner: Sie wurde 2004 aus dem nordwestlichen Marokko erstbeschrieben.[6]Agathryon maroccanum(Kirschner) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Kleinste Binse (Juncus minutulus(Albert & Jahand.) Prain)[6]Agathryon minutulum(Albert & Jahand.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus mogadorensis(H.Lindb.) A.W.Hill (Syn.: Juncus bufonius subsp. mogadorensisH.Lindb.) → Agathryon mogadorense(H.Lindb.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus mollisL.A.S.Johnson[6]Agathryon molle(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1993 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus nupelaVeldkamp[6]Agathryon nupela(veldkamp) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus occidentalisWiegand[6]Agathryon occidentale(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus ochrocoleusL.A.S.Johnson[6]Agathryon ochrocoleum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1993 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus orchonicusNovikov[6]Agathryon orchonicum(Novikov) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus pallidusR.Br.Agathryon pallidum(R.Br.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus parryiEngelm.[6]Agathryon parryi(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus patensE.Mey.[6]Agathryon patens(E.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus pauciflorusR.Br.[6]Agathryon pauciflorum(R.Br.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus persicusBoiss.[6]Agathryon persicum(Boiss.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Unterarten:[10]
      • Juncus persicus subsp. libanoticus(Thiébaut) Novikov & Snogerup (Syn.: Juncus libanoticusThiébaut) → Agathryon persicum subsp. libanoticum(Thiébaut) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon persicum(Boiss.) Záveská Drábková & Proćków subsp. libanoticum
    • Juncus phaeanthusL.A.S.Johnson[6]Agathryon phaeanthum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1993 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus polyanthemusBuchenau[6]Agathryon polyanthemum(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus procerusE.Mey.[6]Agathryon procerum(E.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus psammophilusL.A.S.Johnson[6]Agathryon psammophilum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1993 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus pylaeiLaharpe[6]Agathryon pylaei(Laharpe) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus radulaBuchenau[6]Agathryon radula(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus ramboiBarros[6]Agathryon ramboi(Barros) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Unterarten:[10]
      • Agathryon ramboi subsp. colombianum(Balslev) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10] Juncus ramboi subsp. colombianusBarros
      • Agathryon ramboi(Barros) Záveská Drábková & Proćków subsp. ramboi
    • Frosch-Binse (Juncus ranariusSongeon & E.P.Perrier)[6]Agathryon ranarium(Songeon & E.P.Perrier) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus rechingeriSnogerup[6]Agathryon rechingeri(Snogerup) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus remotiflorusL.A.S.Johnson[6]Agathryon remotiflorum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1993 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus revolutusR.Br.[6]Agathryon revolutum(r.br.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus salsuginosusTurcz. ex C.A.Mey.[6] Agathryon salsuginosum(Turcz. ex e.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus sarophorusL.A.S.Johnson[6]Agathryon sarophorum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus semisolidusL.A.S.Johnson[6]Agathryon semisolidum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1993 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus setchuensisBuchenau[6]Agathryon setchuense(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus secundusP.Beauv. ex Poir.[6]Agathryon secundum(Beauv. ex Poir.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus soranthusSchrenk[6]Agathryon soranthum(Schrenk) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus sorrentinoiParl.[6]Agathryon sorrentinii(Parl.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Sparrige Binse (Juncus squarrosusL.)[6]Agathryon squarrosum(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Kugelfrüchtige Binse (Juncus sphaerocarpusNees)[6]Agathryon sphaerocarpum(Nees) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus subglaucusL.A.S.Johnson[6]Agathryon subglaucum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Sie wurde 1993 erstbeschrieben und die Neukombination erfolgte bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus subsecundusN.A.Wakef.[6]Agathryon subsecundum(N.A.Wakef.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus subulatusForssk.[6]Agathryon subulatum(Forssk.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus taonanensisSatake & Kitag.[6]Agathryon taonanense(satake & kitag.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Sand-Binse (Juncus tenageiaEhrh. ex L. f.): Die zwei Unterarten sind von Europa bis Zentralasien sowie in Nordafrika und in Eritrea verbreitet.[6]Agathryon tenageia(Ehrh. ex L. f.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Unterarten:[10]
      • Juncus tenageia subsp. perpusillus Fern.-Carv. & Navarro → Agathryon tenageia subsp. perpusillum(Fern.-Carv. & Navarro) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon tenageia(Ehrh. ex L. f.) Záveská Drábková & Proćków subsp. tenageia
    • Zarte Binse (Juncus tenuisWilld.)[6]Agathryon tenue(Willd.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt drei Unterarten:[10]
      • Juncus tenuis subsp. anthelatus(Wiegand) Verloove & Lambinon (Syn.: Juncus tenuis var. anthelatusWiegand) → Agathryon tenue subsp. anthelatum(Wiegand) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al.[10]
      • Juncus tenuis subsp. dichotomus(Elliott) Verloove & Lambinon (Syn.: Juncus dichotomusElliott) → Agathryon tenue subsp. dichotomum(Elliott) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Agathryon tenue subsp. dichotomum(Elliott) Záveská Drábková & Proćków
    • Juncus textilisBuchenau[6]Agathryon textile(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus tobdeniorumNoltie[6]Agathryon tobdeniorum(Noltie) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus trilocularisZika: Sie wurde 2012 aus den westlichen USA erstbeschrieben.[6]Agathryon triloculare(Zika) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus turkestanicusV.I.Krecz. & Gontsch.[6]Agathryon turkestanicumV.I.Krecz. & Gontsch.) Záveská Drábková & Proćków (Person: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus uruguensisGriseb.[6]Agathryon uruguense(Griseb.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus usitatusL.A.S.Johnson[6]Agathryon usitatum(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus vaginatusR.Br.[6]Agathryon vaginatum(R.Br.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus vaseyiEngelm.[6]Agathryon vaseyi(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus venturianusCastillón: Sie kommt vom zentralen bis nördlichen Argentinien, in Paraguay sowie Uruguay vor.[6]Agathryon venturianum(Castillón) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
Herbarbeleg der Kastanienbraunen Binse (Alpinojuncus castaneus)
Habitus der Moor-Binse (Alpinojuncus stygius) im Habitat
Blüten von Alpinojuncus thomsonii
Blütenstand von Australojuncus caespiticius
Blüten von Boreojuncus macrophyllus
Fruchtstand von Boreojuncus regelii
Habitus von Boreojuncus repens
Illustration der Kopf-Binse (Juncinella capitata)
Habitus von Juncinella luciensis
Verojuncus acuminatus
Illustration der Spitzblütigen Binse (Verojuncus acutiflorus)
Illustration der Alpen-Binse (Verojuncus alpinoarticulatus)
Habitus, Laubblätter und Blütenstände von Verojuncus canadensis im Habitat
Blütenstand von Verojuncus diffusissimus
Teilblütenstände von Verojuncus fockei
Habitus, Laubblätter und Blütenstände von Verojuncus macrandrus im Habitat
Ausschnitt eines Blütenstandes von Verojuncus megacephalus
Verojuncus mertensianus
Habitus, Laubblätter und Fruchtstände von Verojuncus nevadensis im Habitat
Blütenstand von Verojuncus oxymeris
Blütenstand von Verojuncus phaeocephalus var. phaeocephalus
Verojuncus polyanthemos
Habitus, Laubblätter und Blütenstände von Verojuncus prismatocarpus im Habitat
Habitus, Laubblätter und Blütenstände von Verojuncus torreyi im Habitat
Blütenstand von Verojuncus torreyi
  • AlpinojuncusZáveská Drábková & Proćków: Sie wurde 2022 aufgestellt und enthält etwa 76 Arten:[12]
    • Juncus allioidesFranch. (Syn.: Juncus macranthusBuchenau, Juncus yunnanensisA.Camus)[6]Alpinojuncus allioides(Franch.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus amplifoliusA.Camus[6]Alpinojuncus amplifolius(A.Camus) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus benghalensisKunth[6]Alpinojuncus benghalensis(Kunth) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Varietäten:[10]
      • Alpinojuncus benghalensis(Kunth) Záveská Drábková & Proćków var. benghalensis
      • Juncus benghalensis var. kyongnoslaeChhetri, Hynn. & A.A.Ansari: Die Erstbeschreibung erfolgte 2007. → Alpinojuncus benghalensis var. kyongnoslae(Chhetri, Hynn. & A.A.Ansari) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Zweiblütige Binse (Juncus biglumisL.)[6]Alpinojuncus biglumis(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus biglumoidesH.Hara[6]Alpinojuncus biglumoides(H.Hara) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus brachystigmaSam.[6]Alpinojuncus brachystigma(Sam.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus bryophilusNoltie[6]Alpinojuncus bryophilus(Noltie) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Kastanienbraune Binse (Juncus castaneusSm.)[6]Alpinojuncus castaneus(Sm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023. Die drei Unterarten sind auf der Nordhalbkugel weitverbreitet.[10]
      • Juncus castaneusSm. subsp. castaneusAlpinojuncus castaneus(Sm.) Záveská Drábková & Proćków subsp. castaneus: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus castaneus subsp. leucochlamys(V.J.Zinger ex V.I.Krecz.) HulténAlpinojuncus castaneus subsp. leucochlamys(V.J.Zinger ex V.I.Krecz.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus castaneus subsp. triceps(Rostk.) Novikov → Alpinojuncus castaneus subsp. triceps(Rostk.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus cephalostigmaSam.[6]Alpinojuncus cephalostigma(Sam.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus chrysocarpusBuchenau[6]Alpinojuncus chrysocarpus(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus clarkeiBuchenau[6]Alpinojuncus clarkei(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus concinnusD.Don[6]Alpinojuncus concinnus(D.Don) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus concolorSam.[6]Alpinojuncus concolor(Sam.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus crassistylusA.Camus[6]Alpinojuncus crassistylus(A.Camus) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus deosaicusNoltie[6]Alpinojuncus deosaicus(Noltie) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.
    • Juncus dongchuanensisK.F.Wu[6]Alpinojuncus dongchuanensis(K.F.Wu) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus duthiei(C.B.Clarke) Noltie[6]Alpinojuncus duthiei(C.B.Clarke) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus elbrusicusGalushko[6]Alpinojuncus elbrusicus(Galushko) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus fimbristyloidesNoltie[6]Alpinojuncus fimbristyloides(Noltie) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus fugongensisS.Y.Bao: Sie wurde 2003 aus Yunnan erstbeschrieben.[6]Alpinojuncus fugongensis(S.Y.Bao) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus ganeshiiMiyam. & H.Ohba: Sie wurde 1995 aus Nepal erstbeschrieben.[6]Alpinojuncus ganeshii(Miyam. & H.Ohba) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus giganteusSam.[6]Alpinojuncus giganteus(Sam.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus glaucoturgidusNoltie[6]Alpinojuncus glaucoturgidus(Noltie) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus gonggaeMiyam. & H.Ohba[6]Alpinojuncus gonggae(Miyam. & H.Ohba) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus gracilicaulisA.Camus[6]Alpinojuncus gracilicaulis(A.Camus) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus grisebachiiBuchenau[6]Alpinojuncus grisebachii(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus haraeMiyam. & H.Ohba[6]Alpinojuncus harae(Miyam. & H.Ohba) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus himalensisKlotzsch[6]Alpinojuncus himalensis(Klotzsch) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus hydrophilusNoltie[6]Alpinojuncus hydrophilus(Noltie) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus khasiensisBuchenau[6]Alpinojuncus khasiensis(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus kingiiRendle[6]Alpinojuncus kingii(Rendle) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus leucanthusRoyle ex D.Don[6]Alpinojuncus leucanthus(Royle ex D.Don) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus leucomelasRoyle ex D.Don[6]Alpinojuncus leucomelas(Royle ex D.Don) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus longiflorus(A.Camus) Noltie (Syn.: Juncus sikkimensis var. longiflorusA.Camus)[6]Alpinojuncus longiflorus(A.Camus) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus longirostrisKuvaev[6]Alpinojuncus longirostris(Kuvaev) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus longistamineusA.Camus[6]Alpinojuncus longistamineus(A.Camus) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus luzuliformisFranch.[6]Alpinojuncus luzuliformis(Franch.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus macrantherusV.I.Krecz. & Gontsch.[6]Alpinojuncus macrantherus(V.I.Krecz. & Gontsch.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus maximowicziiBuchenau[6]Alpinojuncus maximowiczii(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus megalophyllusS.Y.Bao: Sie wurde 2003 aus Yunnan erstbeschrieben.[6]Alpinojuncus megalophyllus(S.Y.Bao) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus membranaceusRoyle[6]Alpinojuncus membranaceus(Royle) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus milashanensisA.M.Lu & Z.Y.Zhang[6]Alpinojuncus milashanensis(A.M.Lu & Z.Y.Zhang) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus minimusBuchenau[6]Alpinojuncus minimus(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus modicusN.E.Br.[6]Alpinojuncus modicus(N.E.Br.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus mustangensisMiyam. & H.Ohba[6]Alpinojuncus mustangensis(Miyam. & H.Ohba) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus nepalicusMiyam. & H.Ohba[6]Alpinojuncus nepalicus(Miyam. & H.Ohba) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus ochraceusBuchenau[6]Alpinojuncus ochraceus(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus perpusillusSam.[6]Alpinojuncus perpusillus(Sam.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus petrophilusMiyam.: Sie wurde 2006 aus Yunnan erstbeschrieben.[6]Alpinojuncus petrophilus(Miyam.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus potaniniiBuchenau[6]Alpinojuncus potaninii(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Unterarten:[10]
      • Alpinojuncus potaninii(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków subsp. woroschilovii
      • Juncus potaninii subsp. woroschilovii(Nechaev & Novikov) Novikov: Sie kommt nur in Russlands Fernem Osten vor.[6]Alpinojuncus potaninii subsp. woroschilovii(Nechaev & Novikov) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus przewalskiiBuchenau[6]Alpinojuncus przewalskii(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Varietäten.[10]
      • Juncus przewalskii var. multiflorusS.Y.Bao: Sie wurde 2003 aus Yunnan erstbeschrieben. Alpinojuncus przewalskii var. multiflorus(S.Y.Bao) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Alpinojuncus przewalskii(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków var. przewalskii
    • Juncus rohtangensisGoel & Aswal[6]Alpinojuncus rhotangensis(Goel & Aswal) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus rostocarpusMiyam.: Sie wurde 2006 erstbeschrieben. → Alpinojuncus rostocarpus(Miyam.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus shereiMiyam. & H.Ohba[6]Alpinojuncus sherei(Miyam. & H.Ohba) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus sikkimensisHook. f.[6]Alpinojuncus sikkimensis(Hook. f.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus spectabilisRendle[6]Alpinojuncus spectabilis(Rendle) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus sphacelatusDecne.[6]Alpinojuncus sphacelatus(Decne.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus spumosusNoltie[6]Alpinojuncus spumosus(Noltie) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Moor-Binse (Juncus stygiusL.)[6] Alpinojuncus stygius(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Unterarten:[10]
      • Juncus stygius subsp. americanus(Buchenau) HulténAlpinojuncus stygius subsp. americanus(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Alpinojuncus stygiusL. subsp. stygius
    • Juncus thomsoniiBuchenau[6]Alpinojuncus thomsonii(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus trachyphyllusMiyam. & H.Ohba[6]Alpinojuncus trachyphyllus(Miyam. & H.Ohba) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus trichophyllusW.W.Sm.[6]Alpinojuncus trichophyllus(W.W.Sm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Dreiblütige Binse (Juncus triglumisL.) Die zwei Unterarten sind auf der Nordhalbkugel weitverbreitet.[6]Alpinojuncus triglumis(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus triglumis subsp. albescens(Lange) HulténAlpinojuncus triglumis subsp. albescens(Lange) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Alpinojuncus triglumis(L.) Záveská Drábková & Proćków subsp. triglumis
    • Juncus uniflorusW.W.Sm.[6]Alpinojuncus uniflorus(W.W.Sm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus yuiS.Y.Bao: Sie wurde 2003 aus Yunnan erstbeschrieben.[6]Alpinojuncus yui(S.Y.Bao) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
  • AustralojuncusZáveská Drábková & Proćków: Sie wurde 2022 aufgestellt und enthält etwa zehn Arten:[12]
    • Juncus antarcticusHook. f.[6]Australojuncus antarcticus(Hook. f.) Záveská Drábková & Proćków[10]
    • Juncus caespiticiusE.Mey.[6]Australojuncus caespiticius(E.Mey.) Záveská Drábková & Proćków[10]
    • Juncus capensisThunb.[6]Australojuncus capensis(Thunb.) Záveská Drábková & Proćków[10]
    • Juncus cyperoidesLaharpe[6]Australojuncus cyperoides(Laharpe) Záveská Drábková & Proćków[10]
    • Juncus dregeanusKunth[6]Australojuncus dregeanus(Kunth) Záveská Drábková & Proćków: Es gibt zwei Unterarten:[10]
      • Juncus dregeanusKunth subsp. dregeanusAustralojuncus dregeanus(Kunth) Záveská Drábková & Proćków subsp. dregeanus[10]
      • Juncus dregeanus subsp. bachitii (Hochst. ex Steud.) Hedberg → Australojuncus dregeanus subsp. bachitii(Hochst. ex Steud.) Záveská Drábková & Proćków[10]
    • Juncus engleriBuchenau[6]Australojuncus engleri(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków[10]
    • Juncus lomatophyllusSpreng.Australojuncus lomatophyllus(Spreng.) Záveská Drábková & Proćków[10]
    • Juncus meianthusL.A.S.Johnson ex K.L.Wilson: Sie ersetzt 2001 den ungültigen Namen Juncus gracilisR.Br. nom. illeg. und kommt im südwestlichen Australien vor.[6]Australojuncus meianthus(L.A.S.Johnson ex K.L.Wilson) Záveská Drábková & Proćków[10]
    • Juncus planifoliusR.Br.[6]Australojuncus planifolius(R.Br.) Záveská Drábková & Proćków[10]
    • Juncus sonderianusBuchenau[6]Australojuncus sonderianus(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków[10]
  • BoreojuncusZáveská Drábková & Proćków: Sie wurde 2022 aufgestellt und enthält etwa zwölf Arten:[12]
    • Juncus covilleiPiper[6]Boreojuncus covillei(Piper) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10] Es gibt zwei Varietäten:
      • Boreojuncus covillei var. covillei(Piper) Záveská Drábková & Proćków[10]
      • Juncus covillei var. obtusatus(Engelm.) C.L.Hitchc.Boreojuncus covillei var. obtusatus(C.L.Hitchc.) Záveská Drábková & Proćków[10]
    • Juncus falcatusE.Mey.[6]Boreojuncus falcatus(E.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]: Es gibt zwei Untearten:
      • Boreojuncus falcatusE.Mey. var. falcatus
      • Juncus falcatus var. sitchensisBuchenauBoreojuncus falcatus subsp. sitchensis(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków
    • Juncus filipendulusBuckley[6]Boreojuncus filipendulus(Buckley) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus howelliiF.J.Herm.[6]Boreojuncus howellii(F.J.Herm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus longistylisTorr.[6]Boreojuncus longistylis(Torr.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus macrophyllusCoville[6]Boreojuncus macrophyllus(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus marginatusRostk.[6]Boreojuncus marginatus(Rostk.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus orthophyllusCoville[6]Boreojuncus orthophyllus(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus falcatus var. prominensBuchenauBoreojuncus prominens(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus regeliiBuchenau[6]Boreojuncus regelii(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus repensMichx.[6]Boreojuncus repens(Michx.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus sparganiifoliusBoiss. & Kotschy ex Buchenau[6]Boreojuncus sparganiifolius(Boiss. & Kotschy ex Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
  • Juncinella(Fourr. ex V.I.Krecz. & Gontsch.) Záveská Drábková & Proćków: Den Rang einer Gattung hat sie seit 2022 und enthält etwa 16 Arten:[12]
    • Juncus bryoidesF.J.Herm.[6]Juncinella bryoides(F.J.Herm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus capillarisF.J.Herm.: Sie kommt nur in den westlichen US-Bundesstaaten von Oregon bis zum zentralen Kalifornien vor.[6]Juncinella capillaris(F.J.Herm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Kopf-Binse (Juncus capitatusWeigel)[6]Juncinella capitata(Weigel) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus cephalotesThunb.[6] → Juncinella cephalotes(Thunb.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus digitatusC.W.Witham & Zika: Sie wurde 2008 aus Kalifornien erstbeschrieben.[6]Juncinella digitata(C.w.witham & Zika) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus hemiendytusF.J.Herm.[6]Juncinella hemiendyta(F.J.Herm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Varietäten:[10]
      • Juncus hemiendytus var. abjectus(Herm.) ErtterJuncinella hemiendyta var. abjecta(Herm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus hemiendytusF.J.Herm. var. hemiendytusJuncinella hemiendyta var. hemiendyta(Herm.) Záveská Drábková & Proćków
    • Juncus kelloggiiEngelm.[6]Juncinella kelloggii(engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus leiospermusF.J.Herm.[6]Juncinella leiosperma(F.J.Herm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Varietäten:.[10]
      • Juncus leiospermus var. ahartiiErtterJuncinella leiosperma var. ahartii(Ertter) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus leiospermusF.J.Herm. var. leiospermusJuncinella leiosperma(F.J.Herm.) Záveská Drábková & Proćków var. leiosperma
    • Juncus luciensisErtter[6]Juncinella luciensis(Ertter) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus obliquusAdamson[6]Juncinella obliqua(Adamson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus pictusSteud.[6]Juncinella picta(Steud.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus rupestrisKunth[6]Juncinella rupestris(Kunth) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus scabriusculusKunth[6]Juncinella scabriuscula(Kunth) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus stenopetalusAdamson[6]Juncinella stenopetala(Adamson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus tiehmiiErtter[6]Juncinella tiehmii(Ertter) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus triformisEngelm.[6]Juncinella triformis(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus uncialisGreene[6]Juncinella uncialis(Greene) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
  • VerojuncusZáveská Drábková & Proćków: Sie wurde 2022 aufgestellt:[12]
    • Juncus acuminatusMichx.[6]Verojuncus acuminatus(Michx.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Spitzblütige Binse (Juncus acutiflorusEhrh. ex Hoffm.)[6] Es gibt zwei Unterarten.[7] Verojuncus acutiflorus(Ehrh. ex Hoffm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023:[10]
      • Verojuncus acutiflorus(Ehrh. ex Hoffm.) Záveská Drábková & Proćków subsp. rugosus
      • Juncus acutiflorus subsp. rugosus(Steud.) Cout.Verojuncus acutiflorus subsp. rugosus(Steud.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus alatusFranch. & Sav.[6]Verojuncus alatus(Franch. & Sav.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus alpigenusK.Koch[6] Verojuncus alpigenus(k.koch) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Alpen-Binse (Juncus alpinoarticulatusChaix)[6][7]Verojuncus alpinoarticulatus(Chaix) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt etwa sechs Unterarten:[10]
      • Juncus alpinoarticulatus subsp. alpestris(Hartm.) Hämet-AhtiVerojuncus alpinoarticulatus subsp. alpestris(Hartm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Verojuncus alpinoarticulatus(Chaix) Záveská Drábková & Proćków subsp. alpestris
      • Juncus alpinoarticulatus subsp. americanus(Farw.) Hämet-AhtiVerojuncus alpinoarticulatus subsp. americanus(Farw.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus alpinoarticulatus subsp. fischerianus(Turcz. ex V.I.Krecz.) Hämet-AhtiVerojuncus alpinoarticulatus subsp. fischerianus(Turcz. ex V.I.Krecz.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus alpinoarticulatus subsp. fuscescens(Fernald) Hämet-AhtiVerojuncus alpinoarticulatus subsp. fuscescens(Fernald) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus alpinoarticulatus subsp. rariflorus(Hartm.) HolubVerojuncus alpinoarticulatus subsp. rariflorus(Hartm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus anatolicusSnogerup: Sie kommt nur im westlichen Bereich des asiatischen Teils der Türkei vor.[6]Verojuncus anatolicus(Snogerup) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Zweischneidige Binse (Juncus ancepsLaharpe)[6][7] → Verojuncus anceps(Laharpe) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus andersoniiBuchenau[6]Verojuncus andersonii(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus andinusBalslev: Sie wurde 2018 erstbeschrieben und kommt von Ekuador bis Peru vor.[6]Verojuncus andinus(Balslev) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Glieder-Binse (Juncus articulatusL., Syn.: Juncus macrocephalusViv.):[7] Die zwei Unterarten sind auf der Nordhalbkugel weitverbreitet.[6]Verojuncus articulatus(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023:[10]
      • Verojuncus articulatus(L.) Záveská Drábková & Proćków subsp. articulatus
      • Juncus articulatus subsp. limosus(Worosch.) Worosch.Verojuncus articulatus subsp. limosus(Worosch.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Schwarze Binse (Juncus atratusKrock.)[6][7]Verojuncus atratus(Krock.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus austrobrasiliensisBalslev: Sie wurde 2018 aus dem südlichen Brasilien erstbeschrieben.[6] → Verojuncus austrobrasiliensis (balslev)Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus bolanderiEngelm.[6]Verojuncus bolanderi(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus brachycarpusEngelm.[6]Verojuncus brachycarpus(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus brachycephalus(Engelm.) Buchenau (Syn.: Juncus canadensis var. brachycephalusEngelm.)[6]Verojuncus brachycephalus(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus brasiliensisBreistr.[6]Verojuncus brasiliensis(Breistr.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus brevicaudatus(Engelm.) Fernald (Syn.: Juncus canadensis var. brevicaudatusEngelm.) → Verojuncus brevicaudatus(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus breviculmisBalslev[6]Verojuncus breviculmis(Balslev) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Knollige Binse (Juncus bulbosusL.)[6]Verojuncus bulbosus(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Unterarten.[10]
      • Verojuncus bulbosus(L.) Záveská Drábková & Proćków subsp. bulbosus
      • Juncus bulbosus subsp. kochii(F.W.Schultz) Reichg.Verojuncus bulbosus subsp. kochii(F.W.Schultz) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus burkartiiBarros: Sie kommt im südlichen Südamerika vor.[6]Verojuncus burkartii(Barros) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus caesariensisCoville[6]Verojuncus caesariensis(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Kanadische Binse (Juncus canadensisJ.Gay ex Laharpe)[6]Verojuncus canadensis(J.Gay ex Laharpe) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus chiapasensisBalslev: Sie wurde 1988 aus dem mexikanischen Bundesstaat Chiapas erstbeschrieben.[6]Verojuncus chiapasensis(Balslev) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus chlorocephalusEngelm.[6]Verojuncus chlorocephalus(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus curtisiaeL.A.S.Johnson: Dieser Endemit kommt nur in Tasmanien vor.[6]Verojuncus curtisiae(L.a.s.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10] Juncus curtisiae L.A.S.Johnson
    • Juncus debilisA.Gray[6]Verojuncus debilis(A.Gray) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus densiflorusKunth[6]Verojuncus densiflorus(Humb.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus diastrophanthusBuchenau[6]Verojuncus diastrophanthus(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus diemiiBarros[6]Verojuncus diemii(Barros) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus diffusissimusBuckley[6]Verojuncus diffusissimus(Buckley) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus dubiusEngelm.[6]Verojuncus dubius(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus ebracteatusE.Mey.[6]Verojuncus ebracteatus(E.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus echinocephalusBalslev[6]Verojuncus echinocephalus(Balslev) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus ecuadoriensisBalslev[6]Verojuncus ecuadoriensis(Balslev) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus elliottiiChapm.[6]Verojuncus elliottii(Chapm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus emmanuelisA.Fern. & J.G.García[6]Verojuncus emmanuelis(A.Fern. & J.G.García) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Schwertblättrige Binse (Juncus ensifoliusWikstr.)[6]Verojuncus ensifolius(Wikstr.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus ernesti-barrosiiBarros[6]Verojuncus ernesti-barrosi(Barros) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus equisetinusProskur.: Dieser Endemit kommt nur im südlichen Turkmenistan vor.[6]Verojuncus equisetinus(Proskur.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus exsertusBuchenau[6]Verojuncus exsertus(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus fascinatus(M.C.Johnst.) W.M.Knapp (Syn.: Juncus crassifolius var. fascinatus(M.C.Johnst.) Waterf., Juncus validus var. fascinatusM.C.Johnst.): Den Rang einer Art hat sie 2014 erhalten. Dieser Endemit kommt nur in Texas vor.[6]Verojuncus fascinatus(M.C.Johnst.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus fauriensisBuchenau[6]Verojuncus fauriensis(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Unterarten:[10]
      • Verojuncus fauriensis(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków subsp. kamschatcensis
      • Juncus fauriensis subsp. kamschatcensis(Buchenau) NovikovVerojuncus fauriensis subsp. kamschatcensis(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus fockeiBuchenau[6]Verojuncus fockei(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus fontanesiiJ.Gay ex Laharpe[6]Verojuncus fontanesii(J.Gay ex Laharpe) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt vier etwa Unterarten:[10]
      • Juncus fontanesii subsp. brachyanthusTrab.Verojuncus fontanesii subsp. brachyanthus(Trab.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Verojuncus fontanesii(J.Gay ex Laharpe) Záveská Drábková & Proćków subsp. fontanesii
      • Juncus fontanesii subsp. kotschyi(Boiss.) SnogerupVerojuncus fontanesii subsp. kotschyi(Boiss.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus fontanesii subsp. pyramidatus(Laharpe) SnogerupVerojuncus fontanesii subsp. pyramidatus(Laharpe) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus guadeloupensisBuchenau & Urb.[6]Verojuncus guadeloupensis(Buchenau & Urb.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus heterophyllusDufour[6]Verojuncus heterophyllus(Dufour) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus holoschoenusR.Br.[6]Verojuncus holoschoenus(R.Br.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus hondurensisProcków: Sie wurde 2020 aus Honduras erstbeschrieben.[6]Verojuncus hondurensis(Proćków) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus krameriFranch. & Sav.[6]Verojuncus krameri(Franch. & Sav.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus kuohiiM.J.Jung: Sie wurde 2013 aus Taiwan erstbeschrieben.[6]Verojuncus kuohii(M.J.Jung) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus leptospermusBuchenau[6]Verojuncus leptospermus(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus liebmanniiJ.F.Macbr.[6]Verojuncus liebmannii(J.F.Macbr.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt drei Varietäten:[10]
      • Verojuncus liebmannii(J.F.Macbr.) Záveská Drábková & Proćków var. liebmannii
      • Juncus liebmannii var. quitensis(Buchenau) Balslev (Syn.: Juncus brevifolius var. quitensisBuchenau) → Verojuncus liebmannii var. quitensis(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus liebmannii var. polycephalusBalslevVerojuncus liebmannii var. polycephalus(Balslev) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus llanquihuensisBarros[6]Verojuncus llanquihuensis(Barros) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus macrandrusCoville[6] → Verojuncus macrandrus(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus megacephalusM.A.Curtis: Sie kommt in den südöstlichen USA bis Texas vor.[6]Verojuncus megacephalus(M.A.Curtis) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus mertensianusBong.[6]Verojuncus mertensianus(Bong.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus micranthusSchrad. ex E.Mey.[6]Verojuncus micranthus(Schrad. ex E.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus microcephalusKunth[6]Verojuncus microcephalus(Kunth) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus militarisBigelow[6]Verojuncus militaris(Bigelow) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus nevadensisS.Watson[6]Verojuncus nevadensis(s.watson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus nodatusCoville[6]Verojuncus nodatus(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus nodosusL.[6]Verojuncus nodosus(L.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus novae-zelandiaeHook. f.[6]Verojuncus novae-zelandiae(Hook. f.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus oxymerisEngelm.[6]Verojuncus oxymeris(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus oxycarpusE.Mey. ex KunthVerojuncus oxycarpus(E.Mey. ex Kunth) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus pallescensLam.Verojuncus pallescens(Lam.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus paludosusE.L.Bridges & Orzell: Sie wurde 2008 aus Florida erstbeschrieben.[6]Verojuncus paludosus(E.L.Bridges & Orzell) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus papillosusFranch. & Sav.[6]Verojuncus papillosus(Franch. & Sav.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus pelocarpusE.Mey.[6]Verojuncus pelocarpus(E.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus pervetusFernald[6]Verojuncus pervetus(Fernald) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus phaeocephalusEngelm.: Die zwei Unterarten kommen von den westlichen USA bis zum mexikanischen Baja California vor.[6]Verojuncus phaeocephalus(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023:[10]
      • Juncus phaeocephalusEngelm. var. phaeocephalusVerojuncus phaeocephalus(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków var. phaeocephalus: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus phaeocephalus var. paniculatusEngelm.Verojuncus phaeocephalus var. paniculatus(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus polycephalosMichx.[6]Verojuncus polycephalus(Michx.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus prismatocarpusR.Br.[6]Verojuncus prismatocarpus(R.Br.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Unterarten.[10]
      • Juncus prismatocarpus subsp. leschenaultii(J.Gay ex Laharpe) KirschnerVerojuncus prismatocarpus(R.Br.) Záveská Drábková & Proćków subsp. prismatocarpus: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Juncus prismatocarpusR.Br. subsp. prismatocarpus → Verojuncus prismatocarpus subsp. leschenaultii(J.Gay ex Laharpe) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus punctoriusL. f.[6]Verojuncus punctorius(L. f.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus pusillusBuchenau[6]Verojuncus pusillus(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Zwerg-Binse (Juncus pygmaeusRich. ex Thuill.)[6]Verojuncus pygmaeus(Rich. ex Thuill.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus quartinianusA.Rich. → Verojuncus quartinianus(A.Rich.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus ratkowskyanusL.A.S.Johnson[6] Verojuncus ratkowskyanus(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus requieniiParl.[6]Verojuncus requienii(Parl.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus sandwithiiLourteig[6]Verojuncus sandwithii(Lourteig) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus saximontanusA.Nelson[6]Verojuncus saximontanus(A.Nelson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus scheuchzerioidesGaudich.[6]Verojuncus scheuchzerioides(Gaudich.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus scirpoidesLam.[6]Verojuncus scirpoides(Lam.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus stipulatusNees & Meyen[6]Verojuncus stipulatus(Nees & Meyen) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Varietäten:[10]
      • Verojuncus stipulatus var. chilensis(Gay) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Verojuncus stipulatus(Nees & Meyen) Záveská Drábková & Proćków var. stipulatus
    • Juncus striatusSchousb. ex E.Mey.[6]Verojuncus striatus(Schousb. ex e.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus subcaudatus(Engelm.) Coville & S.F.Blake (Syn.: Juncus canadensis var. subcaudatusEngelm.)[6]Verojuncus subcaudatus(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Stumpfblütige Binse (Juncus subnodulosusSchrank)[6]Verojuncus subnodulosus(Schrank) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus subtilisE.Mey.[6]Verojuncus subtilis(F.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus subulitepalusBalslev[6]Verojuncus subulitepalus(Balslev) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus supiniformisEngelm.[6]Verojuncus supiniformis(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus texanus(Engelm.) Coville (Syn.: Juncus nodosus var. texanusEngelm.)[6]Verojuncus texanus(Engelm.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus thomasiiTen.[6]Verojuncus thomasii(Ten.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus thompsonianusL.A.S.Johnson[6]Verojuncus thompsonianus(L.A.S.Johnson) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus tingitanusMaire & Weiller[6] Verojuncus tingitanus(Maire & Weiller) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus torreyiCoville[6]Verojuncus torreyi(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus trigonocarpusSteud.: Sie kommt in den US-Bundesstaaten Alabama, Florida, Georgia, Louisiana, Mississippi, North Carolina, South Carolina sowie Texas vor.[6]Verojuncus trigonocarpus(Steud.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus validusCoville nom. cons.[6]Verojuncus validus(Coville) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023 und es gibt zwei Varietäten:[10]
      • Juncus validus var. fascinatusM.C.Johnst.Verojuncus validus var. fascinatus(M.C.Johnst.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
      • Verojuncus validus(Coville) Záveská Drábková & Proćków var. validus
    • Juncus valvatusLink[6]Verojuncus valvatus(Link) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus virensBuchenau: Sie kommt in der Mongolei, im östlichen China und von Russlands Fernem Osten bis Japan vor.[6]Verojuncus virens(Buchenau) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10] Juncus virens buchenau
    • Juncus wallichianusJ.Gay ex Laharpe (Syn.: Juncus auritusK.F.Wu, Juncus indicusRoyle ex D.Don, Juncus koidzumiiSatake, Juncus leschenaultii var. unitubulosus(Buchenau) Novikov, Juncus monticolaSteud., Juncus nikkoensis var. pinifoliusSatake, Juncus ohwianusKao, Juncus prismatocarpus subsp. teretifoliusK.F.Wu, Juncus pseudokrameriSatake, Juncus sphaerocephalusK.F.Wu nom. superfl., Juncus yanshanuensisNovikov): Sie ist in Russlands Fernem Osten und vom subtropischen bis tropischen Asien weitverbreitet.[6] → Verojuncus wallichianus(J.Gay ex Laharpe) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]
    • Juncus xiphioidesE.Mey.: Sie ist von den südwestlichen USA bis Mexiko verbreitet.[6]Verojuncus xiphioides(E.Mey.) Záveská Drábková & Proćków: Neukombination bei Proćków et al. 2023.[10]

Verwendung

Die Kombination aus dem weichen Mark und der festen, aber nicht starren, biegsamen „Rinde“ macht Binsen zu einem geschätzten Flechtmaterial für Körbe, Schuhe, Taschen, Matten oder Reusen.[5] Von dem französischen Wort für Binsen ist der Begriff Jonc-Geflecht für eine spezielle Verarbeitungsweise abgeleitet. Im Volksmund werden aber auch andere Süßgrasartige (Poales) wie die Teichbinsen (Schoenoplectus) als „Binsen“ bezeichnet. Sie alle werden als Flechtmaterial genutzt.[16]

Sonstiges

Der Begriff Binse ist Bestandteil in Phraseologismen: in die Binsen gehen (missglücken, verloren gehen); kurz auch „eine Binse“ für eine Binsenweisheit (eine Weisheit, die jeder kennt und die folglich keine ist).[17]

Quellen

Literatur

  • Jürke Grau, Bruno P. Kremer, Bodo M. Möseler, Gerhard Rambold, Dagmar Triebel: Gräser. Süßgräser, Sauergräser, Binsengewächse und grasähnliche Familien Europas (= Steinbachs Naturführer). Neue, bearb. Sonderausgabe Auflage. Mosaik, München 1996, ISBN 3-576-10702-9.
  • Henning Haeupler, Thomas Muer: Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutschlands. Hrsg.: Bundesamt für Naturschutz (= Die Farn- und Blütenpflanzen Deutschlands. Band 2). Eugen Ulmer, Stuttgart (Hohenheim) 2000, ISBN 3-8001-3364-4.
  • Erich Oberdorfer: Pflanzensoziologische Exkursionsflora. Unter Mitarbeit von Theo Müller. 7., überarbeitete und ergänzte Auflage. Eugen Ulmer, Stuttgart (Hohenheim) 1994, ISBN 3-8252-1828-7.
  • Ralph E. Brooks, Steven E. Clemants: In: Flora of North America Editorial Committee (Hrsg.): Flora of North America North of Mexico. Volume 22: Magnoliophyta: Alismatidae, Arecidae, Commelinidae (in part), and Zingiberidae, Oxford University Press, New York und Oxford, 2000, ISBN 0-19-513729-9. Juncus Linnaeus. - textgleich online wie gedrucktes Werk.
  • Guofang Wu, Steven E. Clemants: Juncaceae. In: Wu Zheng-yi, Peter H. Raven (Hrsg.): Flora of China. Volume 24: Flagellariaceae through Marantaceae, Science Press und Missouri Botanical Garden Press, Beijing und St. Louis, 2000, ISBN 0-915279-83-5. Juncus Linnaeus., S. 44–56 - textgleich online wie gedrucktes Werk.
  • C. P. Köbele, H.-J. Tillich: Die Infloreszenzen der Juncaceae. In: Sendtnera, Band 7, 2001, S. 137–161.
  • V. Brožová, Jaroslaw Proćków, J. Lenka Záveská Drábková: Toward finally unraveling the phylogenetic relationships of the Juncaceae with respect to another cyperid family, Cyperaceae. In: Molecular Phylogenetics and Evolution., Volume 177, 107588, 2022. doi:10.1016/j.ympev.2022.107588
  • Viktorie Brožová, Jaroslaw Proćków, Lenka Záveská Drábková: Toward finally unraveling the phylogenetic relationships of Juncaceae with respect to another cyperid family, Cyperaceae. In: Molecular Phylogenetics and Evolution, Volume 177, Dezember 2022, 107588. doi:10.1016/j.ympev.2022.107588
  • Jaroslaw Proćków, Lenka Záveská Drábková: A revision of the Juncaceae with delimitation of six new genera: nomenclatural changes in Juncus. In: Phytotaxa, Volume 622, Issue 1, Oktober 2023, S. 17–41. doi:10.11646/phytotaxa.622.1.2 PDF.
  • Tammy L. Elliott, Isabel Larridon, Russell L. Barrett, Jeremy J. Bruhl, Suzana M. Costa, Marcial Escudero, Andrew L. Hipp, Pedro Jiménez‐Mejías, Jan Kirschner, Modesto Luceño, José Ignacio Márquez-Corro, Santiago Martín-Bravo, Eric H. Roalson, Ilias Semmouri, Daniel Spalink, William Wayt Thomas, Tamara Villaverde, Karen L. Wilson, A. Muthama Muasya: Addressing inconsistencies in Cyperaceae and Juncaceae taxonomy: Comment on Brožová et al. (2022). In: Molecular Phylogenetics and Evolution, Volume 179, Februar 2023, 107665. doi:10.1016/j.ympev.2022.107665
  • Yennifer Mata-Sucre, William Matzenauer, Natália Castro, Bruno Huettel, Andrea Pedrosa-Harand, André Marques, Luiz Gustavo Rodrigues Souza: Repeat-Based Phylogenomics Resolves Section-Level Classification within the Monocentric Genus Juncus L. (Juncaceae). In: Molecular Phylogenetics and Evolution, Volume 189, Dezember 2023, 107930. doi:10.1016/j.ympev.2023.107930

Einzelnachweise

  1. Manfred A. Fischer, Karl Oswald, Wolfgang Adler: Exkursionsflora für Österreich, Liechtenstein und Südtirol. 3., verbesserte Auflage. Land Oberösterreich, Biologiezentrum der Oberösterreichischen Landesmuseen, Linz 2008, ISBN 978-3-85474-187-9, S. 1091, 1102.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q Guofang Wu, Steven E. Clemants: Juncaceae. In: Wu Zheng-yi, Peter H. Raven (Hrsg.): Flora of China. Volume 24: Flagellariaceae through Marantaceae, Science Press und Missouri Botanical Garden Press, Beijing und St. Louis, 2000, ISBN 0-915279-83-5. Juncus Linnaeus., S. 44–56 - textgleich online wie gedrucktes Werk.
  3. a b c d e f g h i j k l m Ralph E. Brooks, Steven E. Clemants: In: Flora of North America Editorial Committee (Hrsg.): Flora of North America North of Mexico, Volume 22: Magnoliophyta: Alismatidae, Arecidae, Commelinidae (in part), and Zingiberidae, Oxford University Press, New York und Oxford, 2000, ISBN 0-19-513729-9. Juncus Linnaeus. - textgleich online wie gedrucktes Werk.
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p H. R. Coleman, 2016: Datenblatt Juncus bei Florabase — the Western Australian Flora des Western Australian Herbarium beim Department of Biodiversity, Conservation and Attractions.
  5. a b c Dietrich Podlech: Familie Juncaceae. In: Gustav Hegi: Illustrierte Flora von Mitteleuropa. 3. Auflage, Band II, Teil 1. Verlag Paul Parey, Berlin und Hamburg 1980, ISBN 3-489-54020-4, S. 352–353.
  6. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu cv cw cx cy cz da db dc dd de df dg dh di dj dk dl dm dn do dp dq dr ds dt du dv dw dx dy dz ea eb ec ed ee ef eg eh ei ej ek el em en eo ep eq er es et eu ev ew ex ey ez fa fb fc fd fe ff fg fh fi fj fk fl fm fn fo fp fq fr fs ft fu fv fw fx fy fz ga gb gc gd ge gf gg gh gi gj gk gl gm gn go gp gq gr gs gt gu gv gw gx gy gz ha hb hc hd he hf hg hh hi hj hk hl hm hn ho hp hq hr hs ht hu hv hw hx hy hz ia ib ic id ie if ig ih ii ij ik il im in io ip iq ir is it iu iv iw ix iy iz ja jb jc jd je jf jg jh ji jj jk jl jm jn jo jp jq jr js jt ju jv jw jx jy jz ka kb kc kd ke kf kg kh ki kj kk kl km kn ko kp kq kr ks kt ku kv kw kx ky kz la lb lc ld le lf lg lh li lj lk ll lm ln lo lp lq lr ls lt lu lv lw lx ly lz ma mb mc md me mf mg mh mi mj mk ml mm mn mo mp mq mr ms mt mu mv mw mx my Datenblatt Juncus bei POWO = Plants of the World Online von Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew: Kew Science.
  7. a b c d e f g h i j k l World Checklist of Selected Plant Families, 2010, The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. Datenblatt Juncus In: Euro+Med Plantbase - the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity.
  8. a b Juncus im Germplasm Resources Information Network (GRIN), USDA, ARS, National Genetic Resources Program. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. Abgerufen am 25. November 2023.
  9. Jan Kirschner, Lázaro J. NovaraVladimir S. Novikov; Sven Snogerup, Zdeněk Kaplan: Supraspecific division of the genus Juncus (Juncaceae). In: Folia Geobotanica, Volume 34, Issue 3, 1999, S. 377–390. doi:10.1007/BF02912822 4201385
  10. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu cv cw cx cy cz da db dc dd de df dg dh di dj dk dl dm dn do dp dq dr ds dt du dv dw dx dy dz ea eb ec ed ee ef eg eh ei ej ek el em en eo ep eq er es et eu ev ew ex ey ez fa fb fc fd fe ff fg fh fi fj fk fl fm fn fo fp fq fr fs ft fu fv fw fx fy fz ga gb gc gd ge gf gg gh gi gj gk gl gm gn go gp gq gr gs gt gu gv gw gx gy gz ha hb hc hd he hf hg hh hi hj hk hl hm hn ho hp hq hr hs ht hu hv hw hx hy hz ia ib ic id ie if ig ih ii ij ik il im in io ip iq ir is it iu iv iw ix iy iz ja jb jc jd je jf jg jh ji jj jk jl jm jn jo jp jq jr js jt ju jv jw jx jy jz ka kb kc kd ke kf kg kh ki kj kk kl km kn ko kp kq kr ks kt ku kv kw kx ky kz la lb lc ld le lf lg lh li lj lk ll lm ln lo lp lq lr ls lt lu lv lw lx ly lz ma mb mc md me mf mg mh mi mj mk ml mm mn mo mp mq mr ms mt mu mv mw mx my mz na nb nc nd ne nf ng nh ni nj nk nl nm nn no np nq nr ns Jaroslaw Proćków, Lenka Záveská Drábková: A revision of the Juncaceae with delimitation of six new genera: nomenclatural changes in Juncus. In: Phytotaxa, Volume 622, Issue 1, Oktober 2023, S. 17–41. doi:10.11646/phytotaxa.622.1.2 PDF.
  11. Lenka Záveská Drábková, Jan Kirschner: Oreojuncus, A New Genus in the Juncaceae. In: Preslia, Volume 85, Issue 4, November 2013, S. 483–503. Volltext online.
  12. a b c d e f g h Viktorie Brožová, Jaroslaw Proćków, Lenka Záveská Drábková: Toward finally unraveling the phylogenetic relationships of Juncaceae with respect to another cyperid family, Cyperaceae. In: Molecular Phylogenetics and Evolution, Volume 177, Dezember 2022, 107588. doi:10.1016/j.ympev.2022.107588
  13. Juncus bei Tropicos.org. Missouri Botanical Garden, St. Louis, abgerufen am 25. November 2023.
  14. Helmut Genaust: Etymologisches Wörterbuch der botanischen Pflanzennamen. 3., vollständig überarbeitete und erweiterte Auflage. Birkhäuser, Basel/Boston/Berlin 1996, ISBN 3-7643-2390-6 (Nachdruck ISBN 3-937872-16-7).
  15. Henrik Balslev, Alejandro Zuluaga: Flora de Colombia - Juncaceae. 2009, S. 14, Bogotá, ISSN 0120-4351
  16. Wolfram Schultze-Motel: Familie Cyperaceae. In: Gustav Hegi: Illustrierte Flora von Mitteleuropa. 3. Auflage, Band II, Teil 1. Verlag Paul Parey, Berlin und Hamburg 1980, ISBN 3-489-54020-4, S. 12–13.
  17. Binsenweisheiten, 11.08.2020 bei der Agrar- und Umweltwissenschaftliche Fakultät der Universität Rostock.

Weblinks

Commons: Binsen (Juncus) – Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien

Auf dieser Seite verwendete Medien

Juncusregelii.jpg
Juncus regelii from Hurd, E.G., S. Goodrich, and N.L. Shaw. 1997. Field guide to Intermountain rushes. General Technical Report INT-306. USDA Forest Service, RMRS, Ogden. Courtesy of USDA FS RMRS Boise Aquatic Sciences Lab. Cropped.
Juncus alpinoarticulatus Sturm13.jpg

Juncus alpinus Vill., syn. Juncus alpinoarticulatus subsp. alpinoarticulatus
Notes: Juncus alpinoarticulatus Chaix (1785), Juncus alpinus Vill. (1787), one of them is ill.

Original Caption
Kleinblumige Knotenbinse, Juncus alpinus
Juncus macrandrus long-anthered rush many.jpg
Autor/Urheber: Jane S. Richardson (Diskussion · Beiträge), Lizenz: CC BY 3.0
Long-anthered rush (Juncus macrandrus) flowerheads with long anthers protruding. Next to Bishop Creek, at 8,500 ft (2,600 m) in the Eastern Sierra, at Aspendell in Inyo County, California.
Juncus x diffusus kz03.jpg
Autor/Urheber: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Lizenz: CC BY-SA 4.0
Juncus × diffusus. Meadow on Miedwie Lake S from Wierzbno, NW Poland
Juncus acutiflorus Sturm11.jpg

Juncus acutiflorus Ehrh. ex Hoffm.

Original Caption
Spitzblumige Knotenbinse, Juncus acutiflorus
Juncus diffusissimus iNat-4184191.jpg
Autor/Urheber: Sam Kieschnick, Lizenz: CC BY 4.0
Juncus diffusissimus (slim-pod rush) - Southwest Nature Preserve, Tarrant County, Texas, US
Juncus stygius inat2.png
Autor/Urheber: Ilya Filippov, Lizenz: CC BY 4.0
Juncus stygius in Beloyarsky district, Khanty-Mansi Autonomous Okrug, Russia
Juncus decipiens Curly Wurly 0zz.jpg
Autor/Urheber: Photo by David J. Stang, Lizenz: CC BY-SA 4.0
Location taken: Brookside Gardens, Wheaton Maryland. Names: Juncus decipiens 'Curly Wurly'  , Corkscrew Rus Classification: Plantae > Angiosperms > Monocots > Poales > Juncaceae > Juncus > Juncus decipiens 'Curly Wurly'.
Juncus trifidus 090906.jpg
Autor/Urheber: Bernd Haynold, Lizenz: CC BY-SA 3.0
Juncus trifidus, Zillertaler Alpen, Italien
Juncus occidentalis.jpg
Autor/Urheber: Peter Brastow, Lizenz: CC BY 4.0
Western Rush (Juncus occidentalis). Species of plant.
Juncus drummondii - 29245893387.jpg
Autor/Urheber: Matt Lavin, Lizenz: CC BY-SA 2.0
Two species of perennial bunched rushes, Juncus drummondii and Juncus parryi, are very common along the John Muir trail especially in subalpine and alpine dry to moist meadows but also as well in the understory at lower elevations. These two bunched rushes probably coexists and seem not to be ecologically distinguished. Rather both can be found across a fairly broad elevation and moisture gradient. The main, perhaps sole, difference between them is that Juncus parryi forms a well developed leaf blade whereas Juncus drummondii forms a rudimentary or abortive leaf blade emanating from the leaf sheath. Chief Lake (below Silver Pass) sits in the background.
Juncus Dee Why.jpg
Autor/Urheber: Poyt448, Peter Woodard, Lizenz: CC BY-SA 4.0
likely to be Juncus continuus, as advised by the RB Gardens Sydney. 1.6 metres tall, 60 striations mid culm, continuous pith. Creekside near Dee Why lagoon. Sydney, NSW, Australia
Juncus prismatocarpus (3210642737).jpg
Autor/Urheber: John Tann from Sydney, Australia, Lizenz: CC BY 2.0
Juncus prismatocarpus. Dunns Swamp, Wollemi National Park, NSW Australia, January 2009.
Juncus canadensis 15-p.bot-juncu.canad-001.jpg
Autor/Urheber:
Ayotte, Gilles, 1948-
, Lizenz: CC BY-SA 4.0
Nom français : jonc du Canada. Nom anglais : Canada rush. Plants de jonc du Canada, en milieu naturel.
Sternparenchym.jpg
Autor/Urheber: Sebastian Stabinger , Lizenz: CC BY-SA 3.0
Sternparenchym einer Sumpfpflanze
Juncus inflexus mark.jpeg
Autor/Urheber: Kristian Peters -- Fabelfroh 12:43, 9 July 2006 (UTC), Lizenz: CC BY-SA 3.0
Gekammertes Mark der Blaugrünen Binse Juncus inflexus, Gragetopshof bei Rostock
Mertens rush, Juncus mertensianus (25828473167).jpg
Autor/Urheber: Jim Morefield from Nevada, USA, Lizenz: CC BY-SA 2.0

Mertens rush, Juncus mertensianus, California, White Mountains, McAfee Meadow, McAfee Creek, Fishlake Valley drainage, elevation 3652 m (11980 ft).

This species is widespread in wet alpine and arctic habitats of northwestern North America. At this location it is close to its highest elevation limit, and to its southwestern range limit.
Juncus Bluete.png
Blüte Juncus
Juncus tenageia Sturm17.jpg

Juncus tenageia Ehrh. ex L.f.

Original Caption
Zierliches Schweinegras, Juncus tenageia
Juncus fockei (3235546453).jpg
Autor/Urheber: John Tann from Sydney, Australia, Lizenz: CC BY 2.0
Flowers of Juncus fockei form dense ball-like clusters of 15-30. The capsules are about twice as long as the tepals. Growing in a flooded ditch, Kings Plains Rd, near Glen Innes, NSW Australia, January 2009.
Juncus repens.png
Autor/Urheber: Yikrazuul (talk), Lizenz: CC BY-SA 3.0
Juncus repens, Botanischer Garten München-Nymphenburg, Munich, Germany
Bighead rush.jpg
Autor/Urheber: PalauanReich, Lizenz: CC BY-SA 4.0
bighead rush
Juncus oxymeris.jpg
Autor/Urheber: Steve Matson, Lizenz: CC BY-SA 4.0
Pointed Rush (Juncus oxymeris). Species of plant.
Juncus phaeocephalus phaeocephalus.jpeg
Autor/Urheber: Robert Steers/NPS, Lizenz: CC0
Juncus phaeocephalus' var. phaeocephalus — Brown-headed rush.
Juncus caespiticius - Flickr - Kevin Thiele.jpg
Autor/Urheber: Kevin Thiele from Perth, Australia, Lizenz: CC BY 2.0
KRT3953
Juncus torreyi NRCS-001 4x3.jpg
Juncus torreyi Coville - Torrey's rush
Juncus capitatus Sturm9.jpg

Juncus capitatus Weigel

Original Caption
Aufrechte Zwergbinse, Juncus capitatus
Juncus monanthos (Einblüten-Simse) IMG 1189.jpg
Juncus monanthos (Einblüten-Simse) Aufnahmeort: Haindlkar/Gesäuse, Steiermark, Austria
Juncus confusus - Flickr - andrey zharkikh.jpg
Autor/Urheber: Andrey Zharkikh from Salt Lake City, USA, Lizenz: CC BY 2.0

Colorado rush (Juncus confusus), Rush family (Juncaceae).

Shoreline of the East Canyon Reservoir, Utah.
Juncus nevadensis kz01.jpg
Autor/Urheber: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Lizenz: CC BY-SA 4.0
Juncus nevadensis at Summit Lake in Lassen Volcanic National Park, California
Juncus hybridus kz01.jpg
Autor/Urheber: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Lizenz: CC BY-SA 4.0
Juncus hybridus in Corte Gafo de Cima near Metrola in Portugal
JuncusGerardii.jpg
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0
Blütenstände der salztoleranten Boddenbinse (Juncus gerardii, auch Salz-Binse genannt) – hier aber an einer Binnensalzstelle abseits der Küsten.
JuncusEffusus+Conglomeratus.jpg
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0
Vergleich der Blütenstände von zwei sehr häufigen Binsenarten – links die Flatter-Binse (Juncus effusus), rechts die Knäuel-Binse (Juncus conglomeratus). Typisch sind bei letzterer auch die Längsrippen am Stängel (Flatterbinse glatter). Aber Achtung: Beide Arten hybridisieren sehr häufig untereinander! Die Hybride Juncus × ken-reichgeltii hat intermediäre Merkmale und tritt regelmäßig zusammen mit den Elternarten auf!
Starr 050818-4098 Juncus polyanthemos.jpg
(c) Forest & Kim Starr, CC BY 3.0
Juncus polyanthemos (seeds). Location: Maui, Kahakapao Gulch
2015.08.20 07.22.25 IMG 0199 - Flickr - andrey zharkikh.jpg
Autor/Urheber: Andrey Zharkikh from Salt Lake City, USA, Lizenz: CC BY 2.0

Colorado rush (Juncus confusus), Rush family (Juncaceae).

Shoreline of the East Canyon Reservoir, Utah.
Juncus torreyi 2015.08.22 - andrey zharkikh.jpg
Autor/Urheber: Andrey Zharkikh from Salt Lake City, USA, Lizenz: CC BY 2.0

Torrey's rush (Juncus torreyi), Rush family (Juncaceae).

Along the Jordan River, Utah.
Juncus jacquinii2.JPG
Autor/Urheber: Die Autorenschaft wurde nicht in einer maschinell lesbaren Form angegeben. Es wird Thommybe als Autor angenommen (basierend auf den Rechteinhaber-Angaben)., Lizenz: CC BY-SA 3.0

Juncus jacquinii

  • Zermatt, Riffelberg (Kanton Wallis, Switzerland), 2500 m
  • Author: Barbara Studer – own photograph
  • Date: 2.08.06
Juncus imbricatus flowerhead1 NC.jpg
Autor/Urheber: Macleay Grass Man, Lizenz: CC BY 2.0
Introduced, perennial, tufted, shortly rhizomatous rush. Stems are 10–45 cm long and 0.7–1.0 mm wide. Leaves are basal, generally shorter than the stems and 0.5–1.0 mm wide, with a pale yellow sheath. Flowerheads are terminal or pseudolateral, 1–4 cm long and usually 2–10-flowered. Flowers are solitary; tepals are straw-brown and appressed to and much shorter than the golden brown capsule. Flowers from spring to early autumn. A native of South America, it is common in disturbed areas.
Juncus kraussii (3392247218).jpg
Autor/Urheber: John Tann from Sydney, Australia, Lizenz: CC BY 2.0
Sea Rush, Juncus kraussii, growing just beyond the mangroves and at the edge of a tidal flat. Paruna Reserve, Como, NSW Australia, March 2009.
Juncus cooperi.jpeg
Autor/Urheber: R. C. Brody, Lizenz: CC0
Juncus cooperi at the Salton Sea, CA, USA. "This photo is in the public domain and may be freely used for any purpose."
Juncus usitatus tussock (3438477129).jpg
Autor/Urheber: John Tann from Sydney, Australia, Lizenz: CC BY 2.0
Juncus usitatus forms dense tussocks and have green adult stems. Yass River bed, Gundaroo NSW Australia, April 2009.
Juncus breweri kz02.jpg
Autor/Urheber: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Lizenz: CC BY-SA 4.0
Juncus breweri at Dry Lagoon in Humboldt Lagoons State Park, N California
Juncus textilis.jpg
Juncus textilis — Basket rush (endemic to Southern California).
Juncusmacrophyllus.jpg
Juncus macrophyllus — Longleaf rush.