Bargala

Blick über einen Teil von Bargala

Bargala war eine antike Stadt in Thrakien. Die heutige Ausgrabungsstätte liegt in der Opština Karbinci bei Dolen Kozjak in Mazedonien.

Bargala, das an der antiken Straße OescusSerdicaStobi lag, wird erst in der Spätantike erwähnt, wo es vielleicht die Nachfolge des früheren Astibus antrat. Im Jahr 371/2 wurde auf Befehl des römischen Statthalters der Provinz Dacia Mediterranea, Antonius Alypius, ein Stadttor errichtet.[1] Ende des 4. Jahrhunderts wurde der Ort der Stadt um etwa 2 Kilometer in eine höhere Lage verlegt. Bargala war Sitz eines Bischofs, der im Jahr 451 auf dem Konzil von Chalcedon erwähnt wird. Auf das Bistum geht das Titularbistum Bargala der römisch-katholischen Kirche zurück. Ende des 6. Jahrhunderts wurde Bargala zerstört.

Literatur

  • Marjeta Šašel Kos: Bargala. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 2, Metzler, Stuttgart 1997, ISBN 3-476-01472-X, Sp. 447.

Weblinks

Commons: Bargala – Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien

Anmerkungen

  1. Inscriptiones Latinae quae in Iugoslavia ... repertae et editae sunt, Band 2, Nr. 459 (Epigraphische Datenbank Heidelberg): [An]no VII dd(ominorum) nn(ostrorum) victoriosissimorum / [et] triumfatorum semper Augustorum / Valentiniani et Valentis Bargalen/[si]bus porta constructa est disponen/[te A]ntonio Alypio v(iro) c(larissimo) cons(ulari) provinc(iae) D(aciae) Mediterraneae.

Koordinaten: 41° 48′ N, 22° 16′ O

Auf dieser Seite verwendete Medien

Bargala Episcopal Basilica General View.jpg
Autor/Urheber: Stotosenik, Lizenz: CC BY-SA 3.0
Античкиот град Баргала настанал кон крајот на 4 век, кој бил изграден како тврдина на граничниот појас меѓу провинциите Втора Македонија и Средоземна Дакија. Подоцна, градот бил разурнат, а жителите подигнале нов град крај Козјачка Река во близината на Горни Козјак. По губењето на стратешкото значење, Баргала прераснала во цивилен - епископски град. Во 5 век и во 6 век, а особено во времето на Јустинијан I (527-565), градот го достигнал својот врв, но кон крајот на 6 век, во неколку наврати, настрадал од аварско-словенските походи кои го треселе Балканот. Градот не бил потполно напуштен, меѓутоа опстојувал како неурбанизирана населба. Понатаму, во средниот век се оформила нова населба, чиј белег е црквата "Свети Ѓорги", изградена кон крајот на втората половина на 9 век. Околу црквата "Св. Ѓорги" е откриена некропола која, според наодите, егзистирала почнувајки од 7 век.